Δευτέρα 5 Μαΐου 2008
μια υπεροχη κοκκινη ομπρελα !
Δεν ξερω γιατι,
ισως επειδη ψαχνω τα ομορφα ματια ......
ισως επειδη εχω κολλησει να πιω ενα ζεστο ροφημα, τυλιγμενη με το σαλι μου σε ενα ομορφο τοπιο .....
ισως επειδη με μαγνητιζει ενα μυαλο χωρις φραγμους......
ισως επειδη μου λειπει μια φιλη να μιλησω για ΟΛΑ...
ισως επειδη μου αξιζε μετα απο τοσα χρονια στο ιντερνετ .......
ισως επειδη λατρευω τη βροχη ....
παντως η κοκκινη ομπρελα μου παει πολυ τελικα !!!!
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Χαίρετε! Βέβαια η ομπρέλα μπορεί να αποτελέσει το απόλυτο φετίχ κατα τη γνώμη μου. Μικρό ατομικό τσαντήρι, υπέροχο φόντο και μια χαριτωμένη φοβία μην τυχόν και βραχείς. Η μαγεία του ανοίγματος και το συμμαζεμένο της κλείσιμο. Πολύ θηλυκό αξεσουάρ. Όμως. Σχετικά μ'αυτό που λες εδώ, όπως εγώ το κατάλαβα πάντα, εμένα μου θυμίζει μια δική μου σκέψη πριν βδομάδες αντικρύζοντας δύο ρακέτες και μια μπαλίτσα σ'ενα συρτάρι καθώς συγύριζα. "Κοίτα να δείς" είπα, "παιδιά κάναμε πως και πως για ρακέτες και μπάλες , τώρα κάνουμε πως και πώς για συμπαίχτες". Πολύ τραγική σκέψη την οποία θα μπορούσα να είχα κάνει καθισμένη μόνη σε μια καρέκλα στην πρώτη σου φωτό, χαζεύοντας μια τα σύννεφα, μια τον καπνό απ΄το τσιγάρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω να μη σε ξενέρωσα....
dokisisofi καλως ηρθες κι απο δω :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατ'αρχας να σου πω οτι δε με ξενερωσες καθολου. Ο συνειρμος σου ηταν πολυ σωστος και συμφωνω απολυτα.
Τα θελω μου και η διασκεδαση μου συμβαδιζουν ολοενα με λιγοτερους ανθρωπους. Καποια στιγμη πιστεψα οτι παραξενευω λογω ηλικιας.....μετα το ξανασκεφτηκα, δε με συμφερει βλεπεις η πρωτη δικαιολογια κι αποφασισα οτι απλα ηρθε ο καιρος να ανοιξω τους οριζοντες μου και να πεταξω να βρω νεες πνοες. Απο τη στιγμη που ηρεμησα με την προσωπικη μου ζωη και ειμαι καλα ολα γινονται πολυ ξεκαθαρα σιγα σιγα. Αβιαστα, χαλαρα και αρμονικα :)
Γιατι να μην χρησιμοπιησουμε το ιντερνετ οπως εμεις θελουμε , που λεει και η κοκκινη ομπρελιτσα μου :)
Καλο απογευματακι σου ευχομαι και μη μου μελαγχολεις με τη σκεψη που εκανες....ειναι μεγαλο περιβολι εδω για να βρεις συμπαικτες :)
Μπα, δεν έχω πια τις ίδιες επιδόσεις. Λες να πάω απο το πλησιέστερο καταφύγιο να πάρω ένα σκυλάκι, να του ρίχνω την μπαλίτσα να παίζει και να του βάζω το φαγητό στη ρακέτα? ε? ε?
ΑπάντησηΔιαγραφή:)))
Πολυ καλη ιδεα :):):)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ψαξε και για συμπαικτες για αλλα "αθληματα" ..... οπως συζητηση σε αμφιθεατρο στην Φαραονα ;)
Deedee μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μονο που μπορω να πω ειναι πως ειμαι ευτυχισμενη με την χαρα σου και το εννοω.
Σε πολυ λιγο θαχεις το σαλι στα χερια σου και μεγεια σου απο τωρα.
Να το φορας και να κουβεντιαζεις με την κοκκινη ομπρελιτσα σου σε συναντησεις φωτεινες οπως αυτες που περιγραφετε κι οι δυο σας.
Φιλια
Φαραονα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ξερεις με τι λαχταρα το περιμενω :):):)
Δεν ξερεις σου λεω!!!!! :):)
Ναι
ΑπάντησηΔιαγραφήσου παει ο ερωτας
που πεφτει σαν βροχη.
Ασε την ομπρελα να κανει την δουλεια της
και ασε την βροχη να κανει την δικια της δουλεια.
Πολυ καλο το ποστ σου.
Τα θέλω σου και τα θέλω μου συναντήθηκαν τυχαία σ’ ένα δρομάκι…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μπουκάλι με το μήνυμα δε το βρίσκεις αν το ψάχνεις στον ωκεανό….
Σου έρχεται ξαφνικά μπροστά σου, εκεί που παίζεις χαλαρός με το σκάσιμο του κύματος…. Δώρο ζωής ο θησαυρός του….Αυτή είναι η μαγεία!
Ξέρω ότι με είδες χωρίς μαύρα γυαλιά, όπως κι εγώ… Θυμάσαι; Ούτε λεπτό δεν τα φορέσαμε….
Αισθάνομαι τυχερή για το μήνυμα! Το θησαυρό του τον φυλάω….
Κι αυτό το σάλι….αχ!
faraona, sos!
Σε φιλώ φιλενάδα…
Σ’ευχαριστώ!
Μ'αρέσουν τα ποστ για φίλους :)
ΑπάντησηΔιαγραφή... κι έχεις προσκλησούλα! Φιλιά πολλά :)
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το Blog σου.
Και οι μουσικές επιλογές σου.
Εαν διαβάσεις το πρώτο κείμενο στο blog μας θα καταλάβεις πολλά για την μουσική.
κατερίνα μου καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι πραγματικά όποτε συναντώ
παρόμοιους ύμνους στη φιλία
που μπορεί να γεννάται ακόμα και
μέσα από συστήματα απομόνωσης, όπως είναι οι υπολογιστές, αποδεικνύοντας
την ανάγκη μας για ανθρώπινη επαφή και ότι ακόμα και η τεχνολογία με σωστή χρήση μπορεί και αποδεικνύεται χρήσιμο όπλο κοινωνικοποίησης!
(ωραίες αρλούμπες έγραψα, ε;)
zero μου
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω για το περασμα και το ομορφο σχολιο σου!
ομπρελιτσα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο "δρομακι" με εφερε στον Κεχροκαμπο και η καλη μου τυχη δημιουργησε τις καταλληλες συνθηκες για να αφεθω να ζησω και να κανω ευχη πετωντας τα μπαλονια ψηλαααα!!
Ευχαριστω τον Δ που εχει την ιδια ορεξη με μενα να πηγαινουμε σε καινουρια αγνωστα μερη :)
xxxxxxxxx
Ανδρεα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμου αρεσε πολυ η προσκλησουλα και το παιχνιδι ειναι ετοιμο στο δευτερο μπλογκ :)
xxx
marios
ΑπάντησηΔιαγραφήαυριο μπορει να βαλω Χρυσπα που ψαχνω ενα τραγουδι εδω και πολυυυυ καιρο..... θα σου αρεσει ακομα η μουσικη μου;; :):)
Μολις καταφερω θα περασω απο σενα, οπου εχει μουσικη παω :)
Κωνσταντινε μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν ειναι καθολου αρλουμπες οσα εγραψες :):) Χαιρομαι πολυ οταν σε "βλεπω" !!
Απο το ιντερνετ γνωρισα και τον Δ πριν 3,5 χρονια, καιρος ηταν να γνωρισω και μια φιλη να ειναι στα μετρα μου :):)
xxxxx
Καλημέρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα αιχμαλωτιστώ στη θέα της κόκκινης ομπρέλας
και θα ρωτήσω
Που βρίσκεται το πρωτότυπον της πρώτης φωτογραφίας, αν γνωρίζεις;
όμορφο που ‘ναι το σάλι σου…
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το τραγούδι που ακούω….
γλυκιά καλημέρα
φιλι φιλι
dim μου
ΑπάντησηΔιαγραφήεχω το κακιστο συνηθειο να μη συγκρατω τα ονοματα των φωτογραφων (πολυ αδικο γι' αυτους). Ολες τις φωτογραφιες τις βρηκα απο το flickr. Την πρωτη αν θυμαμαι καλα την εψαξα με την λεξη "rain" που ψαχνω συχνα, δεν ξερω την τοποθεσια :( Την ερωτευτηκα ομως κι εγω!
Καλημερα!!
Γιαννη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήτο τραγουδακι εχει κολλησει πανω μου. Λεω να το αφησω μερες, ταιριαζει και με τον καιρο :)
Καλημερα κι απο δω :)
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να φανταστώ ότι μετά από ολές αυτές τις μουσικές σου επιλογές που είναι κατα την αποψη μου πολύ καλές να βάλεις Χρυσπα.
Εχω αλλεργια με αυτή τη μουσική.
Οπως βλέπεις και η φωτογραφία που έχω επιλέξει είναι από το CD του
David Gilmour.
Εναν καλό λόγο έγραψα για το blog σου και εσυ μου λες για Χρυσπα?
marie
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν υπαρχει ασχημη μουσικη, υπαρχουν υποκειμενικοι κριτες :)
Εγω ακουω απο κλαρινα μεχρι cesaria evora , πως θα με περιεγραφες; ; ; :):)
Ελπιζω να πετυχαινεις να ακους μουσικες του γουστου σου οταν περνας απο εδω :)
Καλο απογευματακι!
υ.γ. περασα απο τη σελιδα σας αλλα δεν καταφερα να ακουσω. Εχω υπολογιστη apple αν παιζει ρολο.
καλα η πρωτη φωτο ειναι ε ξ α ι ρ ε τ ι κ η..την παιρνω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κοκκινες ομπρελες ειναι φετιχ μου..δεν χρησιμοποιω ομπρελα ποτε στο ψιλοβροχο γιατι λατρευω τη βροχη αν και χτες η καταιγιδα μου χαλασε τα μαλλια
..αλλα οι καλες φιλιες μοιαζουν με μια τεραστια προστατευτικη ομπρελα ......
το πιστευω ακραδαντα αυτο
κι εχω ενθυμιο την κοκκινη σπαστη ομπρελα μου χαρισε μια μερα η κολητη μου στην Αθηνα ...
και τη λατρευω!!!
ειναι το πιο συμβολικο δωρο που εχω απο ανθρωπο ..
ΧΧΧΧΧΧ
Ταλι μουυυ
ΑπάντησηΔιαγραφήεγω παλι αυτο που εχω να θυμαμαι για τις ομπρελες ειναι να με μαλωνει η μαμα μου επειδη τις ξεχνουσα εδω κι εκει και ηταν ακριβες. Απο τα σουπερ μαρκετ αγοραζω πλεον, μου εχει μεινει η φοβια μην τη χασω και ειναι ακριβη :):):)
Οι φιλιες ειναι μεγαλο πραγμα, δεν θα το αναλυσω περισσοτερο ομως γιατι ξερεις τη μεταβατικη φαση στην οποια βρισκομαι. Αποφευγω να κανω δηλωσεις γι' αυτο το θεμα, αν και ο παρορμητισμος μου μερικες φορες δεν με αφηνει να σταματησω στο παρα πεντε....ευτυχως την γλυτωνω στο και πεντε ομως :)
xxxxxxxxx