Δευτέρα 19 Νοεμβρίου 2007

"Ξέρω πως ποτέ δε σημαδεύουνε στα πόδια Στο μυαλό είναι ο Στόχος, το νου σου ε; "

Η Κάτερίνα Γώγου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1940 και έδωσε τέλος στην ζωή της το 1993.
Κάποιοι στίχοι της
"Πάει. Αυτό είταν.
Χάθηκε η ζωή μου φίλε
μέσα σε κίτρινους ανθρώπους
βρώμικα τζάμια
κι ανιστόρητους συμβιβασμούς.
'Αρχισα να γέρνω
σαν εκείνη την ιτιούλα
που σούχα δείξει στη στροφή του δρόμου.
Και δεν είναι που θέλω να ζήσω.
Είναι το γαμώτο που δεν έζησα".
Στο σύντομο διάστημα της ζωής της εκδίδει τις ποιητικές συλλογές "Tρία κλίκ αριστερά "1978, "Ιδιώνυμο"1980, "Το Ξύλινο Πάλτο"1982, "Απόντες"1986, "Ο μήνας των παγωμένων σταφυλιών"1988, "Νόστος"1990.

15 σχόλια:

  1. δεν σε πιστεύω...κάνε μια βολτα από μένα και θα καταλάβεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν ξερω τι να πω! καταδικαζω μεσα μου καθε αυτοχειρα και αν θεωρησω πως ειχε ενα ωραιο μυαλο θα αποδωσω αυτην της την πραξη...σε γονιδια η κακη ορμονικη κατασταση που δεν αντεξε!
    ηταν πολυ ταλαντουχο πλασμα και ομορφο...στενοχωρηθηκα με την καταληξη της!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. mama mia μου

    με θυμωνει πολυ η αυτοκτονια. Κι οταν τετοια ατομα που θαυμαζω για το μυαλο τους καταλληγουν ετσι, θυμωνω ακομη περισσοτερο. Μου στερουν ενα κομματι θαυμασμου, οχι δεν θα επικροτησω την πραξη της. Αντεθετως εχει κατεβει ενα σκαλοπατι με αυτη της την κινηση. Με θυμωνουν και καποιοι που θεοποιουν καποιους αυτοχειρες γι' αυτο και μονο τον λογο.

    Τα οσα γραφει ομως ειναι χαστουκια απανωτα!!!

    Καλο βραδυ !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και μένα, με αφήνει λίγο μουδιασμένη. προσπαθώ πάντα να αποδώσω την απώλεια της τελευταίας ελπίδας σε κάτι οργανικό, φαρμακευτικό, χημικό. δεν μπορώ να φανταστώ πώς χάνεται αυτό το ύστατο "μήπως". να μην νοιώθεις οτι ΚΑΤΙ μπορεί να αλλάξει.
    απλά δεν το χωράει ο νους μου. και σε προσωπικό επίπεδο, έχοντας χάσει πολύ αγαπημένο φίλο έτσι.
    απλά δεν το χωράει ο νους μου.

    αλλά σε φιλώ κι ας μ'έκανες σούπα βραδιάτικα. κομμένη η παρέα με την τάλισκερ!
    χχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανθρωποι που άξιζαν.
    Που η ζωή ήταν μικρότερη απ΄την ψυχή τους.
    Ποιός να καταλάβει κάποιον που αφαιρεί με τα χέρια του τη ζωή του...

    Κατερίνα η αγαπημένη...

    Κρίμα η απόφασή της που μας στέρησε την ύπαρξή της...

    Φιλί καλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. maya maya

    λες να φταει η Tali που αυτη η βδομαδα με βρηκε λιγακι γκρι;;; :)

    φιλακια, σε λιγο θα σου ερθω, ελπιζω να προλαβω κρουασαν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αλεξανδρα μου,

    δεν το χωραει το μυαλο μου. Ειμαι πολυ μικρη σε τετοια γεγονοτα. Δεν ειναι η ζωη μικρη ομως! Η ζωη ειναι τα παντα, με θυμωνει που οι κακια γυρω της την εκανε να παραιτηθει!!!

    Φιλακια και καλημερα......παμε απο maya για κρουασαν :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλημέρα!

    καλά, αν σου πω ότι μόλις διάβαζα Γώγου; δεν έχω πολύ δουλειά ακόμα και έφερα μαζί μου κάποια ποιήματα!!!
    και συμπληρώνω ότι μετά το θάνατο της οι εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφόρησαν το "εγώ είμαι η Οδύσσεια".

    και έχω έτοιμη την επόμενη μου ανάρτηση για εκείνη, αλλά τώρα θα την καθυστερήσω μάλλον.

    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Γιατι να την καθυστερησεις Κωνσταντινε μου;;;

    Πολυ θα ηθελα να διαβασω κι αλλα για την Γωγου. Θα ειναι σα να της κανουμε μαζι ενα αφιερωμα, μαζι και με τον "αν ακους" που εγραφε για την ταινια "παραγγελια".

    Θα περιμενω την αναρτηση σου!!!

    Καλημερααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το θέμα της αυτοκτονίας είναι μια πολύ μεγάλη κουβέντα. Μπορώ πανεύκολα να επιχειρηματολογήσω υπέρ της "άλλης" άποψης, κάνοντας τον δικηγόρο του διαβόλου, αλλά νιώθω πως δεν επιτρέπεται. Όχι, εδώ μόνο, γενικώς... Σκέφτομαι πως αν κάποιος είναι στο μεταίχμιο και διαβάσει τις απόψεις μου περί αυτοκτονίας, μπορεί να επηρεαστεί. Δεν θα άντεχα να ξέρω πως έδωσα σε κάποιον μια σπρωξιά! Έτσι όποτε ανακύπτει το θέμα, απλά λέω "ναι, ναι, κακό πράγμα" και το βουλώνω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λοιπόν ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί αυτή η γυναίκα αυτοκτόνησε....

    :/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Στελλα μου

    λογους μπορω να φανταστω πολλους, θελει και θαρρος σιγουρα αλλα περισσοτερο θαρρος θελει η ζωη κι αξιζει περισσοτερο. Μονο σε ψυχικη νοσο μπορω να αποδωσω μια τετοια αποφαση, λυπαμαι αν γινομαι αυστηρη, ή μαλλον οχι δε λυπαμαι :) Παιδακια χωρις γονεις και διχως τα απαραιτητα για να ζησουν παλευουν για τη ζωη, εχουν αρπαξει τη ζωη απ' τ' αρχ.... κι εμεις που εχουμε ολα τα καλα ψαχνουμε αιτιες να δυστυχισουμε!!! Μεγαλη συζητηση, χωρεσα οσα σκεφτομουν σε 2 προτασεις ενω θελει πολυ αναλυση το θεμα. Αλλη φορα :)

    Φιλακιααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. CsLaKoNaS ,

    ουτε εγω καταλαβα, αλλα δεν γνωριζω και πολλα επι του θεματος. Απο μεγαλη απογοητευση ισως ;;

    Μονο η ιδια ξερει!

    Καλημερα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Επειδη δεν βλεπω πουθενα το comment
    μου το ξαναpostαρω :-)

    Κατερινα χαιρομαι που σ'αρεσει η Γωγου...

    Το blog σου μ'αρεσε

    socrates

    ΑπάντησηΔιαγραφή