| 03 / 02 / 2000 Constanta | ||
Την ικανοτητα το παρελθον και το παρον να γεννουν κατι τοσο καινουριο ποτε δεν την καταλαβα. Τον ξερω απο παλια... Τον ξαναγνωρισα χθες. Το σημερα θα γινει χθες και το αντιθετο. Δεν αντιστεκομαι... Τα αυτουσια με διδασκουν. Τι να καταλαβω τοσο μικρη; Αν δεν νιωθω αυτα που πιστευω; Αν δεν πιστευω αυτα που νιωθω; Ποιος ξερει την αληθεια του για να τη ζωγραφισει με λεξεις; Ουτε εγω λοιπον! | ||
on line
Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου 2007
Παρον και παρελθον
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου