Παρασκευή 7 Αυγούστου 2020

Δυο βιβλια

 Εγινε μετα απο πολυ καιρο. Με ρουφηξαν δυο βιβλια. Μεσα σε μια εβδομαδα σχεδον διαβασα το "Μετα απο σενα" της Yoyo Moyes και τωρα διαβαζω το "Και τωρα εγω" της ιδιας. Ειναι μεγαλα βιβλια, διαβαζω απο το κινητο μου και ολο κρυβομαι απο τις υποχρεωσεις για να διαβασω αλλο ενα κεφαλαιο. Μονο αλλο ενα κεφαλαιο. Και μετα απο τεσσερε πεντε κεφαλαια σηκωνομαι να μαγειρεψω, να παιξω μπουγελο με την Ισμηνη, να αγορασω τροφη στον Φρεντυ, να παω τον Δημητρη στη δουλεια και ανυπομωνω για τη στιγμη που θα μπορω παλι να χαθω απο τον χρονο να διαβασω αλλο "ενα" κεφαλαιο. Τη λατρευω αυτη την αισθηση. Αλλα το καλοκαιρι το φανταζομουν αλλιως και ολο νιωθω ένοχη που ενα βιβλιο μπορει να με κλεψει τοσο ευκολα απο τη ζωη που θα "επρεπε" να ειχα. Ενα ακομη κεφαλαιο! Μεχρι αυριο θα τελειωσει κι αυτο το βιβλιο και θα μεινω με τη θλιψη. Δε θα περιμενω να διαβασω αν η Λουιζα Κλαρκ εβγαλε εισητηριο για την Αγγλια, εαν ξαναμιλησε με τον Σαμ, εαν καταφερε να λυθει η παρεξηγηση με την Αγκνες. Θα εχω μονο να μετραω τις μερες μεχρι να ανοιξει το σχολειο. Και να με μαλωνω που δεν μπορω να συνεχισω τα γερμανικα online. 
Αυτα τα βιβλια ηρθαν τη στιγμη που επρεπε. Να μου ανανεωσουν κομματια οικεια. Ειναι δυσκολο να αποφασισεις να εισαι ενας ρολος στη ζωη. Μενουν τοσα κομματια σου μετεωρα. Σαν να τα αδικησες. Κι απο την αλλη ειναι αδικο να χανομαι τοσο πολυ σε καποια βιβλια και να γινομαι δυσλειτουργικη στην υπολοιπη ζωη μου. Μα ειχα καιρο να το νιωσω. Και το χρειαζομουν. Και να, θα τελειωσει ως αυριο. Και φοβαμαι να ψαξω για άλλα βιβλια της ιδια συγγραφεα γιατι θα με κλεψουν ξανα απο την πραγματικοτητα. Μα αυτη δεν ειναι η μαγεια των βιβλιων; Ναι. Μα εγω δε θελω να με κλεψει κανεις απο αυτο που ζω τωρα. Κι εχω τοσες υποχρεωσεις κι εκκρεμοτητες. Μα....ενα κεφαλαιο ακομη!
Το ξερω οτι θα τελειωσει και θα μου λειπει η αισθηση αυτης της στιγμης. Σαν μια παλια ερωτικη σχεση που σου θυμιζει κομματια που η τωρινη σου σχεση δεν τα γνωριζει. Κι αναρωτιεσαι πως γινεται να εκρυψες τοσο χαρακτηριστικες σου γκριματσες, κουβεντες, συνηθειες και κινησεις, αθελα σου. 

Δεν ξερω αν θα βρω τη δυναμη να μην ξεκινησω αλλο βιβλιο. Δεν ξερω καθολου πια πως θα περασουν αυτες οι δεκα μερες μεχρι να ανοιξουν τα σχολεια.

Αυτο που ζω τωρα, δε μου συμβαινει συχνα και παρα τις ενοχες, το απολαμβανω τοσο πολυ!

2 σχόλια:

  1. Τα ίδια παθαινω κι εγω με τα βιβλία!Τωρα εχω κι εγω 2 να διαβασω αλλα τα καθυστερω για Φθινόπωρο ,να χουχουλιασω και να χαθω στις ιστορίες τους!Καλά ,αν μου αρεσουν πολύ ,βρωμαμε ,πειναμε ,γενικα δεν κανω τιποτα όλη μερα μέχρι να το τελειωσω χαχαχα...βαζω και τα δικα σου για το χειμωνα γιατι μου κίνησες το ενδιαφερον!Μα κι εσυ ! Εχουμε δουλειες με φουντες καλέ ,μη μας λες τι διαβαζεις! χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ποσο γελασα με τον τροπο που περιεγραψες πως τα αφηνεις ολα οταν σου αρεσει το βιβλιο που διαβαζεις.!! :) :) :)

    Μεχρι περσυ δε διαβαζα σχεδον ποτε τα καλοκαιρια. Ολοι εψαχναν βιβλια για τις διακοπες κι εγω καποτε σκεφτομουν "Καλοκαιριατικα θα διαβαζουν;" Μεχρι που καταλαβα οτι εγω ειμαι η "παραξενη" που ανυπομωνουσα για τις πρωτες δροσιες του φθινοπωρου και το ξεκινημα ενος ωραιου βιβλιου! Φετος αλλαξαν τα πραγματα και διαβασα πολυ το καλοκαιρι :)
    Να διαβασεις Jojo Moyes. Εμενα μου αρεσαν πολυ οι περιγραφες της!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή