Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 2017

....εχω πολλη βοηθεια

- Μια χαρα τα καταφερνεις μονη σου με δουλεια παιδι και σκυλο, μου ειπε η Μελινα
- Εχω πολλη βοηθεια, οταν λειπει ο Δημητρης.

Και μονιμως σκεφτομαι οτι το σπιτι ειναι μονιμως χαλια. Οτι πεντε σακουλες μπορει να ειναι διπλα στην εισοδο του σπιτιου για μηνες, μεχρι να τις ανοιξω για να βολεψω στις θεσεις τους το περιεχομενο. Οτι το βραδυ προσπαθω να σκεφτω τα πιο ευκολα φαγητα για να μαγειρεψω επειδη νιωθω κουρασμενη. Οτι θα μπορουσα να την πηγαινω πιο συχνα βολτες αλλα ο ελευθερος χρονος περιοριζεται στα Σαββατοκυριακα πλεον που εχω υποχρεωσεις στο σπιτι. Οτι αν δεν ερχοταν η Κ καθε 15 να καθαριζει, το πεζοδρομιο εξω μπορει να ηταν πιο καθαρο απο το πατωμα της κουζινας μου.

Ποση δουλεια θελει να μη νιωθεις λιγος στις υποχρεωσεις σου;
Σκεφτηκα να δοκιμασω να κοκορευτω λιγακι. Να μη σπευδω να προσθεσω οτι εχω πολλη βοηθεια απο αλλους. Να αναφερω ποσα κανω εντελως μονη. Να μου υπενθυμιζω οτι μπορει να μην εχει συχνα σιδερωμενα ρουχα η Ισμηνη, αλλά εχει παντα καθαρα ρουχα. Οτι μπορει να κανω βιαστικες συνταγες αλλα δεν τρωει ποτε τηγανιτα, λουκανικα και προσπαθω να εχω μεσα στην εβδομαδα παντα κατι με σιδηρο και προσεχω να το τρωει χωρις γαλακτοκομικα και παντα με βιταμινη C. Και πρωινα κε καροτα και αλευρι ολικης και σπιτικα σαντουιτσακια. Οτι εχω πολλη υπομονη τις ωρες που κανουμε τα μαθηματα κι εχουμε μια πολλη καλη επικοινωνια για οσα την απασχολουν. Οτι σε ολες τις δραστηριοτητες της, ειμαι η μονη που εχει την ευθυνη για την συνεπεια της και εχουμε αργησει μονο μια φορα στο τεννις εδω και τεσσερα χρονια. Οταν θα της πω να κλεισει την τηλεοραση θα ειμαι διαθεσιμη να παιξω μαζι της. Οταν χρειαζεται χρονο μονη της, τις στιγμες που θυμωνει, της τον δινω. Χτυπαω την πορτα για να μπω στο δωματιο της και οταν ειναι στο μπανιο. Κανω με τις ωρες πινακακια και λιστες για να εχουμε μια καποια οργανωση μεσα στην εβδομαδα. Προσπαθω να καταφερω
την καθημερινη επικοινωνια με τον μπαμπα και την συχνη με γιαγια-παππου που μενουν μακρυα. Το πρωι μπορει να ξεχναω παντα να παρω τα σκουπιδια αλλα δεν ξεχνω ποτε την τσαντα της, το τσαντακι μεσημεριανου, το κολατσιο της, το καπελο της, το μπουφαν της και την Φλαππυ. Τα τζαμια ειναι παντα με δαχτυλιες και μουσουδοστιγματα αλλα και ζωγραφιες της Ισμηνης που εξαφανιζουν καθε ασχημια. Ειναι πολλα για μενα. Υπαρχουν χιλιαδες γυναικες που κανουν πολλα περισσοτερα. Για την Κατερινα αυτα ομως ειναι υπεραρκετα. Και καποια ομορφα πρωινα, νιωθω πολυ περηφανη για οσα καταφερα καλα.
......μεχρι να με ρωτησει παλι καποιος "Πως τα καταφερνεις;" και να απαντησω αυθορμητα " Εχω πολλη βοηθεια!"




















Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου