τσεκ τσεκ

Φετος φτιαξαμε χαρταετο με μια συμμαθητρια της μικρης και την οικογενεια της. Και τον πεταξαμε ολοι μαζι το περασμενο Σαββατο. Και μετα καθισαμε στο παρκο εδω πιο κατω και φαγαμε και ηπιαμε ουζακι. Και ειχα πολλα χρονια να το απολαυσω τοσο πολυ. Ηταν η πρωτη φορα που βγηκαμε εξω με γονεις συμμαθητριας της Ισμηνης. Οικογενειακως. Η μικρη το απολαμβανε περισσοτερο ή εγω; Ολη η μερα περασε με φιλους και συζητησεις. Στις εννιαμιση το βραδυ, λιγο πριν παω να λυποθυμησω στο κρεβατι μου το ξαναειπα στον Δ "Ηταν απο τις ωραιοτερες μερες η σημερινη!"

Δεν γραφω πια οσο παλια. Δεν εχω πολυ χρονο. Θα επιστρεφω παντα ομως. Ειναι η ψυναναλυση μου το γηπεδο αυτο. Οσα συνεβησαν τον πρωτο χρονο της ζωης μας, ειναι σχεδον απιθανο να διορθωθουν , οπως γραφει ο Γιωσαφατ. Και τα επομενα 3-4 με πολυ ψυχοθεραπεια, 5-6 φορες την εβδομαδα (!!) με εναν πολυ καλο ψυχοθεραπευτη (!!!?). Με λιγα λογια την εκαψα την πρωτη πενταετια της ζωης μου. Απο δω και περα που παμε Χιουστον; Βαση, μ' ακους;

Και τα Σαββατοκυριακα συννεχιζουν να ερχονται γεματα αποσκευες. Με ξεσηκωνουν και με αφηνουν τις Δευτερες σε βομβαρδισμενο τοπιο να ονειρευομαι αλλαγες. Και λιστες.
Μη γελας. Δε σου φταιω αν επιμενεις να με πιστευεις. Εγω εχω λογο να με πειθω. Εσυ; Αφελη σε κοβω.
Λιστα Μαρτιου..... κατασκευη χαρταετου με την μικρη.....τσεκ τσεκ