Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

φλυαρια



"Τριγυρνουσα" στους δρομους του Μονακο πριν λιγο μεσω google. Τοση δοξα καποτε, τοσο χρημα και οι δρομοι που "γυρισα" ηταν κατι απο Καβαλα ή Θεσσαλονικη μια δεκαετια τουλαχιστον πισω. Πολυκατοικιες του ΄80, διχως πρασινο μα οι δρομοι πεντακαθαροι. Μου προκαλεσε θλιψη. Σκεφτομουν τα λογια του Δημητρη, εξω απο το σχολειο το πρωι. «Προσπαθω μα παντου βρισκω εμποδια» παραπονεθηκε. Ιδεες, διαθεση και μια πραγματικοτητα να σε ισοπεδωνει. Μα ποσο αθωο ειναι το "θυμα" τελικα; "Μην ριχνεις την ευθυνη της καταστασης σε παραγοντες εξω απο εσενα". Μου διαφευγει. Το ξανατραβαω στο ιστιο του μυαλου μου. Δεν ξερω ποσα χρονια εχει πια που αλλαξα. Μεταλλαξη σε κατι που δε μου αρεσει κι εχω και ολη την ευθυνη. Ευτυχως υπαρχει η Ισμηνη που, μεσα στην αγνοια της, με επιβεβαιωνει οτι ειμαι η καλυτερη μαμα του κοσμου κι απ'το τιποτα, κρεμιεμαι απο την "αντικειμενικοτατη" κριση της μικρης μου φυσσαλιδας. Τα επαγγελματα στην χωρα μου πρεπει να αλλαξουν ονομα γιατι διολου επαγγελματικα δεν ειναι. Στο μεγαλυτερο ποσοστο τους δεν βγαζεις ουτε οσα χρειαζεσαι για ενα ενοικιο και τα παγια εξοδα σου. Αρα επαγγελμα δεν το λες. Ισως χομπυ. Ισως "εξωσχολικη απασχοληση". Και ακρωτηριαζεις λιγο λιγο καθε νεο παιδι. Λιαινεις τις γωνιες του μεχρι να γινει μπαλα να μαθει να τσουλαει. Ο,τι προεξεχει δεν το δεχομαστε. Ακρωτηριασμος. Κρυψε τις σκεψεις σου μη σε χλευασουν. Θελω να ανοιξω ενα μαγαζι δικο μου ετσι κι εστι κι ετσι.... "Εισαι τρελλος;;;; Θα ανοιξεις δικο σου μαγαζι στην Ελλαδα του 2016;;; Θα βρεθεις στη φυλακη!" λες και το αποφευγεις αυτο το σεναριο αλλιως. Μ'αρεσει αυτο. Να κανω πραγματα με το βελονακι. Μοδα εχει γινει. Ολοι με τα χειροποιητα. Μα το χειροποιητο ειναι αγαπη, ειναι ποιοτητα, ειναι κατι πολυτιμο. "Κανε ο,τι θες.". Δεν θα ασχοληθει κανεις μαζι σου παραπανω. Μα ενα μαγαζακι με αυτα, εκεινα και τα άλλα μεσα θα ηταν οενιρο. Για φαντασου το! Μπα. Ουτε εσυ δεν σε πιστευεις καποια πρωινα. Κι ομως...

6 σχόλια:

  1. Θυμάμαι πόσο ξέγνοιαστα έγραφες πριν από χρόνια και πόσο λόγω συνθηκών έχεις αλλάξει τρόπο σκέψης, γραφής, διάθεσης..
    Μου λείπουν τα χρώματα των λέξεών σου αλλά από την άλλη βλέπω μια ηλιαχτίδα αισιοδοξίας που παραμονεύει και θέλει τόσο μα τόσο να φωτίσει τα πάντα γύρω της.
    Νομίζω ότι εμείς φτιάχνουμε το τώρα και το αύριό μας. Σίγουρα οι συνθήκες μας επηρεάζουν, μα ο καμβάς είναι δικός μας.
    Ξεκίνα να σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να αλλάξεις τοπίο.. θα δεις ότι ακόμα και η πιο μικρή στιγμή της μέρας σου θα αποκτήσει άλλη ζωντάνια...
    Σε φιλώ... να προσέχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου κανει καλο να διαβαζω οτι καποιος θυμαται που ημουν καποτε αισιοδοξη. Σε λιγο θα πιστεψω οτι ανεκαθεν ημουν οπως ειμαι τωρα :) :)
      Δυσκολευομαι πολυ να ζωγραφισω καθετι δικο μου. Η αυτοπεποιθηση μου εχει πιασει πατο :) Το καλο ειναι οτι οσο κι αν πνιγεις την ελπιδα και την ομορφια μεσα στη "βρωμια" σου, αυτες παντα βρισκουν ενα μαγικο τροπο και ξεφυτρωνουν σε μια εικονα, σε μια μυρωδια και σε χτυπανε απαλα στο κεφαλι "Εεει, μην παψεις ποτε να πιστευεις. Αν χαθει η πιστη χαθηκες!" :)
      Κουβεντες με τους δαιμονες μου :)

      Καλημερα και σε ευχαριστω!

      Διαγραφή
  2. Αγαπημένη μου πρέπει να ξαναβρεις την χαμένη σου αισιοδοξια. Εχω υπαρξει κι εγώ στη θεση σου και εχω συμπεράνει οτι ΔΕΝ καταφερνουμε ΤΙ ΠΟ ΤΑ! Κυρίως για το παιδι! Τα παιδια αντιλαμβάνονται την διαθεση μας κι ας μην στο δειχνει. Καταλαβαινουν την ένταση που εχεις, το χαμο που γινεται μέσα σου!!!! Πρέπει να σηκωσεις το κεφαλι ψηλα! Ασχολησου με αυτα που αγαπας και δεν ξερεις ποτε τι θα προκυψει!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρια μου εχεις δικιο!
      Θα το προσπαθησω, στο υποσχομαι :)

      Ενα ομορφο Σαββατοκυριακο σου ευχομαι!

      Διαγραφή
  3. Συμπάσχω καλή μου Dee Dee...Βρίσκομαι κι εγώ σε περίοδο περισυλλογής, αναδίπλωσης και ενδοσκόπησης γι αυτό ξέρω καλά πώς δεν υπάρχει συμβουλή ή συνταγή που να πιάσει τόπο.... Θυμώνω με τον εαυτό μου που νιώθει τόσο ανίσχυρη μπροστά σε τέτοια προβλήματα. Και θυμάμαι τον Πανούση..."είμαστε η αδικημένη γενιά του '60 ('70, '80...) δίχως κατοχή και πείνα, χωρίς ρετσίνα....". Ο δικός μας πόλεμος είναι ακύρηχτος. Και κρατάει πολύ ο άτιμος, αλλά η ζωή προχωράει και νικάει! Ο άνθρωπος έχει ξεπεράσει πολύ χειρότερες καταστάσεις...
    Ξέρεις τη διαφορά μεταξύ αισιοδοξίας και απαισιοδοξίας; Ο απαισιόδοξος λέει πως τίποτα καλό δεν διαρκεί για πάντα. Ο αισιόδοξος λέει οτι τίποτα δεν διαρκεί για πάντα! Είτε καλό, είτε κακό! Όλα είναι για να τα ζούμε....
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κραταω την τελευταια σου παραγραφο για μια ομορφη εβδομαδα. Με κανει να νιωθω λιγο καλυτερος ανθρωπος αυτη η ερμηνεια :)
      Ειναι ανακουφιστικο να σε καταλαβαινουν !
      Καλη σου εβδομαδα!

      Διαγραφή