Περασαν οι μερες. Δεν ξερω γιατι φετος αντιλαμβανομαι διαφορετικα τις γιορτες. Ισως επειδη ελειπε η μικρη την Μεγαλη Εβδομαδα και δεν εφτιαξα ουτε κουλουρακια, ουτε εβαψα αυγα, ουτε τα τσουρεκακια που ηθελα εφτιαξα. Τιποτα πασχαλιατικο. Εφαγα 124 πιατα μαγειριτσα. Ενας επιμονος βηχας μου ρουφουσε την ενεργεια χωρις καμια υποσχεση για υγεια. Η καλη μου Ν. με ακροαστηκε χθες και μου εδωσε προπολη. 3 φορες τη μερα και κατευθειαν κοιμηθηκα καλυτερα. Τι καλυτερο απο φυσικα "φαρμακα".
Σε ενα μηνα η ζωη μου θα αλλαξει ξανα. Νεες υποχρεωσεις, νεες ισορροπιες και μια εκτιμηση στο πατωμα. Θα τα καταφερω; Φοβαμαι πως οχι. Εχω θεμα να διακρινω τις επιλογες. Ο ηλιος εχει ριξει φως παντου και μου απαγορευει να απελπιστω. Κρεμαω επιλογες εδω κι εκει, σαν χειρολαβες για ωρα αναγκης. Και ολα ειναι τοσο ομορφα με αυτον τον ηλιο. Ποσο να πιστεψεις στην κριση μια τετοια ανοιξη; Αργησε τοσο να ερθει, που ειναι αδυνατον να μην την καταπιεις.
Χριστός Ανέστη.Χρόνια πολλά.Καλα έκανες και κατάπιες την Ανοιξη καλή μου Ντίντι.Εδώ και εγώ για λίγο αιστάνθηκα την αφιξη της και κόντεψα να συγκινηθώ.Να χαίρεσαι την μικρούλα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑληθως ανεστη Ερριεττα μου . Μια ομορφη μερα σου ευχομαι :)
Διαγραφή