ξεκουραση

Οι μερες που ακολουθουν ενα παρτυ ειναι εξισου απολαυστικες. Το Σαββατο γιορτασαμε σε εναν παιδοτοπο τα γενεθλια της μικρης μας. Εκανα την τουρτα τελικα και νιωθω πολυ περηφανη. Το Σαββατο ενιωθα να σερνομαι. Την Κυριακη ομως....ω, την αγαπησα αυτη την Κυριακη. Γεμισα με μαγικες εικονες. Η στιγμη του ανοιγματος των δωρων. Τι ευτυχια μαζεμενη σε λιγα λεπτα! Και ενας υπεροχος καπουτσινο απο την καινουρια εσπρεσιερα μας, με πολυ πετυχημενο αφρογαλο απο τον Δ μου και κανελα και ολη μερα με τις πιτζαμες και κους κους με την πεθερα μου στον καναπε και παιχνιδι με την μικρη και ξεκουραση και γλυκια αισθηση του φθινοπωρου.
Σημερα το πρωι εφυγαν τα πεθερικα μου, η μικρη σχολειο και το μεσημερι το σπιτι ηταν τακτοποιημενο (σχεδον) και ησυχο. Χωθηκα κατω απο ενα λουλουδενιο παπλωμα και κοιμηθηκα για μια ωρα που μου φανηκε σαν να κρατησε 3 χειμωνες. Με ξυπνησε το τηλεφωνημα απο τον φιλο μου τον Νικο. Θα ερθει αυριο να τον δω!
Το κουκλοσπιτο εμεινε μισο. Δευτερα σημερα και σκεφτομαι οτι εχω μια ολοκληρη εβδομαδα να το τελειωσω. Εχει καινουρια παιχνιδια να απασχοληθει ως τοτε. Θα γινει ξεχωριστο! Μια εβδομαδα γεματη αλλα χωρις δοκιμες, συνταγες και αγχος. Η Δευτερα αυτη μοιαζει με τις Δευτερες εκεινες που με παρηγορουν, μου υπενθυμιζουν και μου υποσχονται εξελιξη. Ενα βημα μπροστα. Σταθερα. Πολυ αργα παμε τελευταια, αλλα σταθερα μπροστα!