Στη σκια ενος δεντρου

Προτιμησε να καθισει στις πρασινες καρεκλες κατω απο το δεντρο. Η σκια απο το δεντρο διαφερει κατα πολυ απο τη σκια της ομπρελας. Κι ας ηταν μολις οκτω και μιση το πρωι. Εβγαλε το βιβλιο και το μικρο τετραδιακι με το στυλο, που αγορασε προσφατα, με 1 ευρω, και τα ακουμπησε πανω στο ξυλινο τραπεζακι. Μαζεψε ενα προχειρο κοτσο τα μαλλια της κι εψαξε τον σερβιτορο να παραγγειλει εναν διπλο ελληνικο.
Κατευθειαν ενιωσε το αερακι να της δροσιζει τον λαιμο που ελευθερωθηκε. Αυτη η εβδομαδα ειναι ακριβως ετσι οπως ονειρευεται τα καλοκαιρια της. Χωρις πολυ ζεστη, με ενα ανεπαισθητο δροσερο αερακι. Ειχε μπροστα της τουλαχιστον μια ωρα μεχρι να ερθει η παρεα της.
Ποιος να της το ελεγε οτι θα καθοταν τωρα σε ενα τοσο ομορφο καφενεδακι, με θεα τον Σιγγιτικο Κολπο  και θα απολαμβανε το καφεδακι ξενοιαστη, μακρυα απο τις σκοτουρες. Γιατι , οπως εχει πει και ο αγαπημενος της Μιλτος Πασχαλιδης, το κακο με τις διακοπες ειναι, οτι παιρνουμε και τον εαυτο μας μαζι. Φυσικα κι εκεινη τον πηρε μαζι της. Αλλα φροντισε να τον γδυσει απο τα ασχημα πριν κανει βαλιτσες.
Σε μια ωριτσα θα ερχοταν κι εκεινος. Οι δυο τους ειχαν αποφασισει να περπατησουν στα σοκακια του χωριου αυτο το πρωινο και να πανε για απογευματινο μπανιο. Με την φωτογραφικη, τα καπελακια τους, ενα μπουκαλακι νερο στο χερι και τις αισθησεις σε εξαρση. Το να απολαμβανουν μαζι δραστηριοτητες ειναι κατι που παντα ευχαριστιεται. Σχεδον οσο, να απολαμβανει μονη της καποιες αλλες. Εχουν πολλες μερες μπροστα τους ακομη. Η αισθηση του να βρισκεσαι ακομη στην αφετηρια των διακοπων ειναι σαν παραισθησιογονος ουσια.
Ρουφηξε με θορυβο την πρωτη γουλια του καφε της και σκεφτηκε να του προτεινει να πανε σε παραλια γυμνιστων την επομενη μερα. Ξερει μια ομορφη παραλια εκει κοντα, που καποτε δεν τολμησε να κανει γυμνισμο, αλλα τωρα ειναι ετοιμη. Καθε χρονο εξαλλου, ολο και πιο γυμνη νιωθει. Ανεκαθεν ενιωθε καλυτερα κοντα σε ανθρωπους που δεν φοβουνται την γυμνια. Ναι, θα του το προτεινε. Αν και ηξερε οτι μαλλον μονη της θα πηγαινε σε αυτη την παραλια. Της αρεσε η αισθηση οτι ισως την εκπληξει και πανε μαζι.
Μεγαλωνουμε ενοχικα, ειπε παλι ο Μιλτος Πασχαλιδης, μολις χθες που τον εβλεπε σε μια εκπομπη στην τηλεοραση. Θυμαται συχνα ολες τις ενοχικες της σκεψεις. Μετακινησε λιγακι της καρεκλα της να μην την πιανει ο ηλιο που ανεβαινε στον ουρανο και αρχισε να γραφει στο τετραδιακι της.  Λιγες κρυφες σκεψεις ακομη. Διολου ενοχικες πια.
Αραγε εκεινο το μαγαζακι, εδω πιο διπλα, να εχει ακομη εκεινες τις υφασματινες καρεκλες, που ειχε δει στα γεννεθλια της πριν 6-7 χρονια, και ειχε υποσχεθει στον εαυτο της να τις αγορασει την επομενη χρονια;

 

παρ-ερμηνειες

- Περασα μονο για ενα φιλι. Μετακομισαμε μονιμα Θεσσαλονικη. Θελω να τα πουμε. Ο Δημητρης τι κανει;

- Καλα ειναι, τρεχει πολυ, δεν τον βλεπω

- Η μικρη; Ποσο ειναι.

- Να, δες την. Ειναι κοντα στα 3 πια.

- Εσυ;

- Δεν ειμαι καλα, αλλα θα εχουμε χρονο τωρα

- Θελω να σε δω. Ποτε θα εχεις χρονο;

Εκεινη τη στιγμη ακουστηκε το κουδουνακι που ειδοποιει οτι καποιος πελατης μπηκε. 

- Δεν ξερω. Αλλα κι εγω θελω να σε δω. Θα το κανονισουμε.

Περνουν τα χρονια και απολαμβανει να βλεπει οτι υπαρχουν ολο και περισσοτεροι ανθρωποι στη ζωη της που ο χρονος δεν τους πιανει. Ειχε και απωλειες. Αλλα νιωθει ολο και πιο γεματη απο φιλους οσο περνουν τα χρονια.

Επεστρεψε και η Νελλη Θεσσαλονικη. Θα μπορουν να μοιραστουν μεσημεριατικα καφεδακια και να φιλοσοφουν με τις ωρες. Ποσο της ειχε λειψει. Της εχει μεινει η εικονα που ειναι ξαπλωμενη εκεινη σε ενα ντιβανι στο χωριο, η Νελλη φορωντας ενα κιτρινο τζην κι ενα φλοραλ μπλουζακι την ρωτουσε για το μακιγιαζ. Εφηβεια. Κοιτωντας πισω βλεπει οτι ειχε τους σωστους ανθρωπους διπλα της στην εφηβεια. Ποσα καλοκαιρια στο χωριο μαζι! Δεν σβηνονται με τα χρονια αυτα. Τοσο ομορφες στιγμες, τοσα comfort, παρτυ γεννεθλιων, φλερτ, ραντεβουδακια, ζηλιες. Ομορφα χρονια.

Ομορφα χρονια

Ομορφοι ανθρωποι

Ομορφες αναμνησεις

Επεστρεψε η Νελλη. Στην Θεσσαλονικη και στη ζωη της. Εχει μια ταση να τα θεωρει ολα σημαδιακα τελευταια. Και τι σημαινει αυτο; Δεν ξερει ακομη. Αλλα επιμενει...

everything happens for a reason 

Μια τυχαια επισκεψη, λιγων λεπτων εδωσε νεα προοπτικη στη ζωη της. Ουτε η Νελλη δεν φανταζεται αυτη την επηρροη που ειχε αυτο το ξαφνικο περασμα της. Μονο εκεινη εχει την ικανοτητα να τα ερμηνευει ολα κατα πως την βολευουν και να δινει μαγικες δυναμεις στις λεπτομεριες. Στα ματια, στα χαμογελα, στα αγγιγματα....

καλοΚαιρι

Καλοκαιρι ....... 
καρπουζι με φετα, μεσημερια στην Τανια, καφεδακια στην παραλια και δροσερες βραδιες στο Αλλατινη. Περιοδικα και σταυρολεξα, ενυδατικες μασκες και καλοκαιρινα βερνικια νυχιων. Λιγοστο μακιγιαζ. Παγωτα και δροσερα κοκτειλς. Φραπε στην παραλια και σκαρφαλωμα στα βραχακια. Μεσημεριανες σιεστες στο μπαλκονι του χωριου πισω απο την κληματαρια. Θερινο σινεμα στα Νεα Ροδα και ποδηλατο ολη την μερα. Βολτες στα νησια και καλαμαρακια τηγανιτα.

Η καθημερινοτητα με ρουφαει πισω. Λιγες σταγονες ιδρωτα μυριζουν καλοκαιρι πια. Μα ο φετινος χειμωνας ηρθε και αφησε σημαδια. Δεν θα χασουμε ουτε ενα μπανιο φετος. Το καρπουζι μου θα το τρωω παντα με φετα και θα παω επιτελους ξανα θερινο σινεμα .

"Little things means a lot" λεει η φωτογραφια που αγαπησα τελευταια και κοιτωντας πισω ειδα οτι ειχα αφησει πολλα μικρα θαυματα να χυθουν μεσα απο τις παλαμες μου ασκοπα στο πατωμα. Ειχα ξεχασει να επενδυω στις αναμνησεις μου για να μην ξεβολεψω ανθρωπους που αγαπω. Μεσα σ'αυτους εβαλα κι εμενα και λεω να μην ξεβολευτω.

Δεν προβλεπονται διακοπες και δεν με πειραζει καθολου. Αρκει τα Σαββατοκυριακα να τα γεμισουμε αλμυρα, αντηλιακα, παιχνιδια στην αμμο και γελια με παρεες.... καλοκαιρι. Δεν φαινεται πουθενα οτι γεννηθηκα καλοκαιρι, στις συνηθειες μους, στις αδυναμιες μου, στα μερη που ονειρευομαι. Rock and roll λιγακι φετος, ας γλιστρισουμε στην καθε εποχη κι ας δεχτουμε ο,τι μας προσφερει χωρις γκρινιες.
Την Κυριακη θα κανουμε το πρωτο μας μπανιο!

everything happens for a reason...

Δεν μπορει...καποιος λογος θα υπαρχει. Κι αν εμενα τωρα μου φαινεται οτι θα ξανακολυμπησουμε στα ιδια ....... ισως τελικα ερθουν αυτα τα χειροτερα που περιμενουμε και ολο συζηταμε γι'αυτα και παρουμε επιτελους την αποφαση να φυγουμε σε καποια αλλη χωρα. Γιατι στο εχω ξαναπει, δεν ειμαι για εδω εγω. Πες με σνομπ, πες  ο,τι θελεις. Μη πεις μονο οτι δεν στο ειπα, οκ;
Ξεκινησε μια Δευτερα με τη μιση Ελλαδα να μην ξερει που να εκτονωσει τον θυμο  και την απογοητευση της. Θα συζηταμε πολιτικα λιγο καιρο ακομη ...... και μετα;
Το Σαββατο κατεβηκα στο κεντρο της Θεσσαλονικης κι εσερνα το αφυδατωμενο μου κορμι στην Ερμου, στην Τσιμισκη, στην Βασ. Ηρακλειου και στην Μητροπολεως. Αφηνα κομματια απο το dna μου στον δρομο να μην ξεχασω να επιστρεψω ξανα στα ιδια στενα μια μερα. Ενα Σαββατο πολυ πρωι μαζι με το αγορι μου ισως. Θα το θελα. Μονο που ερμηνευουμε διαφορετικα το "πολυ πρωι" .
Γινεται διαγωνισμος φωτογραφιας σε ενα μαγαζι και σκεφτομαι, γιατι οχι; θα παρω κι εγω μερος. Ο κουμπαρας μου ολο και γεμιζει και σκεφτομαι να τον ανοιξω τωρα αντι για τα χριστουγεννα, να δω ποσα λεφτα μαζεψα κι αν φτανουν για την φωτογραφικη μου.
Αυτη την εβδομαδα θα βαψουμε τα νυχια των ποδιων μας μαμα και κορη. Βλεπω τοσο καιρο τα πιτσιρικακια της γειτονιας με βαμμενα νυχακια και ζηλεψα. Το κοραλι δεν ειναι πολυ δροσερο;
Κατι υφαινεται με τα υφαντα και ενθουσιαζομαι σαν να εγκυμωνω μωρο. Γνωριζω ομορφους ανθρωπους που μου αρεσει να τους ακουω να μιλανε και σχεδιαζω ταξιδακια στο χωριο μου για νεα εκθεση.
Η μικρη με ξυπνησε 7-8 φορες το βραδυ. Ηθελε να με νιωθει κι εμενα και τον μπαμπα της διπλα της. Κρυβω τη νυστα μου στην τσεπη της ποδιας μου και φανερωνω τη χαρα μου να την εχω ξανα στο σπιτι. Καταπινω τις μερες τις εβδομαδας σαν χαπακια διαιτης και ολο τυλιγω μασουρακια των εικοσι ευρω για να γραφτω στο γυμναστηριο.

Δε μου φτανει ο χρονος να ζησω γιατρε. Απο τις αναβολες εχουν στριμωχτει τα ονειρα μου σε 3 βδομαδες. Μηπως να αλλαξω τη δοσολογια στα χαπια;

Θα φυγω καποτε. Στο ξαναειπα ε;

-----------------------------------------------

Και λιγες φωτογραφιες για το #photoadayjune

06. hat

07. drink

09. your view today

10. best bit of your weekend

13. art

σ'ευχαριστω μπαμπα

Πριν καποια χρονια ειχα δει αυτο το βιντεακι. (μου το θυμισε σημερα η Λιτσα)
4.35 λεπτα σιωπης, θαυμασμου, δακρυων
Δεν μου αρεσουν πολυ τα μελισταλαχτα βιντεακια. Μα αυτο ειναι το κατι αλλο.
Η δυναμη του πατερα! Αυτη η αγαπη δεν περιγραφεται.

 

Χαιρομαι αφανταστα να βλεπω νεους μπαμπαδες να ΖΟΥΝ με τα παιδια τους. Να τα ταιζουν, να τα μπανιαριζουν, να τα φροντιζουν, να παιζουν μαζι τους σαν μικρα παιδια. Βλεπω μωρα να πεφτουν και να φωναζουν "μπαμπα" αντι για "μαμα" και σκεφτομαι οτι επιτελους θα νιωσουν και οι μπαμπαδες, αυτη τη γλυκα που νιωθουν οι μαμαδες, οταν ακουνε να τους φωναζει το παιδι τους.
Ειναι τοσο σπουδαιος ο ρολος του πατερα !
Ας μην ξεχασουμε να τους πουμε ενα μεγαλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ την Κυριακη που ειναι η γιορτη του πατερα!

Υπεροχες ιδεες για την ημερα εκεινη θα βρειτε στη Σοφια, εγω απο εκει "εκλεψα" :)

on the spot decisions

Παντα πιστευα οτι τις πιο ωραιες αποφασεις τις εχω παρει μεσα σε λιγα δευτερολεπτα. Χωρις καθολου σκεψη. Κι εχω την εντυπωση, οτι κατι βαθυα μεσα μας, ξερει ακριβως τι θελουμε καθε στιγμη, χωρις να χρειαζεται καμια λογικη επεξεργασια για να δικαιολογηθει αυτο.
On the spot decisions!
Μια ευαισθητη ζυγαρια που ζυγιζει την αληθεια και τη δειλια μας. Και δεν ξεγελιεται με οσα «οχι» κι αν φωναζουμε. Αυτη παντα γερνει σωστα. Θαυμαζω ζωες αλλων μεσα απο φωτογραφιες και ομορφες λεξεις. Με κανακευω και με φροντιζω σαν μωρο παιδι. Η Ισμηνη μου χαιδευει το βραδυ τα μαλλια και προσποιειται οτι ειναι εκεινη η μαμα που με κοιμιζει. Εγω παιζω αυτο το θεατρο απο τοτε που τη γεννησα, το αναγνωριζω πια.
On the spot decisions!
Ξυπναω και ειμαι ετοιμη να γεμισω τη μερα μου με ονειρα και μικρα βηματα. Δεν βγαζει πουθενα να κρεμομαι πανω στη στριφογυριστη μου λευκη καρεκλα. Υφαινω και εκτιμαω αυτα που φτιαχνω. Οσο περναει ο καιρος εσωκλειουν πιοτερο τον χαρακτηρα μου μεσα στις κλωστες τους. Ενα μεσημερι θα φυγω στο χωριο να κρεμασω τις εκκοφαντικες σιωπες μου στους τοιχους του "Φουαγιε" και να ζηταει ο κοσμος να τις αγορασει ακριβα.
On the spot decisions!
Το Παρισι θα ειναι υπεροχο τον Σεπτεμβρη. Καποιο πρωι θα σηκωθω και θα αγοραζω εισητηριο για εκει. Καποιο ομορφο πρωι, καποια ομορφη χρονια. Απο τη στιγμη που πηγα με εχει μαγεψει. Θελω να μπω μεσα σε εκεινες τις ψηλες πορτες, να καβαλησω ενα μωβ ποδηλατο, να φαω παγωτο με macarons στο La Duree, να δοκιμασω αρωματα στο  Fragonard  και να μεθυσω με σαμπανια, κανοντας βολτα στον Σηκουανα. Καποιο ομορφο πρωι, καποια ομορφη χρονια!
On the spot decisions!
Και να φανταστεις οτι μου αρεσει να υπαρχει προγραμμα στην καθημερινη ζωη μου. Να εχω ενα πλανο πανω στο γραφειο μου και να βαζω "τικ" διπλα σε καθε υποχρεωση που τελειωνει.
Την Παρασκευη θα εχουμε εξοδο.................
Το Σαββατο θα δω τις ανυφαντρες για καφε και κους κους.................
Την Κυριακη θα ψηφισω και θα παω να παρω την Ισμηνη μου νωρις το πρωι για να εχουμε μια ολοκληρη μερα μαζι.
Κι αντε να δουμε τι θα μας ξημερωσει απο Δευτερα μπαμπαστρουμφ........

ομορφο σ-κ, ομορφες εικονες, ομορφες σκεψεις...

μα, δεν εχω ωραιο κωλο;

Μπορει να μην καταφεραμε να παμε στο λουνα παρκ τελικα. Οι εικονες δειχνουν οτι χορτασαν τα ματια μας πρασινο και η μικρη παιχνιδι κι αυτο ειναι το σπουδαιο.
Ειναι σπουδαιο το πως εξελισσετε η σχεση μου μαζι της στον χρονο. Ειναι σπουδαιο το πως εξελισσομαι εγω. Ειναι σπουδαιο...

magic mind

Πριν λιγο χαλασα τη διαιτα και νιωθω σα να πηρα 5 κιλα μαζεμενα. Ξαφνικα νιωθω βαρια, ζεσταινομαι και δεν εχω ορεξη να κανω τιποτα το Σαββατοκυριακο. Και σχεδιαζα λουνα παρκ. Αρχισαν τα λεφτα να μου φαινονται πολλα..... εγω εχω αλλες υποχρεωσεις, που να τρεχουμε τωρα, ειναι πολυ μικρη η Ισμηνη για Λουνα Παρκ. Και με τετοιες μιζερες σκεψεις δειλων ανθρωπων, εδιωξα πισω, δεξια απο το ινιακο τρημα, την ιδεα του λουνα παρκ. Ξερω, το κουλουρι Θεσσαλονικης φταιει που εφαγα. Κι αν νομιζεις οτι θα αφεθω να με ρουφηξει παλι ο χειμωνας και θα συρρικνωθω σε προσομοιωτες ζωης, σου λεω οτι θα κανω ο,τι μπορω να σε βγαλω ψευτη. Γιατι ξερεις, εδω και κανενα μηνα παλεψα τις ασθενειες, Κι αν με βλεπεις που φυσαω τη μυτη μου, ειναι επειδη απεκτησα αλλεργια σε μια χωρα που δε με αντεχει.
Η ασπρη στιφογυριστη μου καρεκλα εχει ενα μοχλο που με ανεβαζει. Κι αλλον εναν τετοιο μοχλο βρηκα προσφατα αριστερα κατω απο το αριστερο μου στηθος.

λιγο απ'ολα

Τα καταφερα. Πηρα την μικρη μου και την φιλη μου και φυγαμε στο χωριο. Μετα απο εσωτερικες διαμαχες, νικησε η θεληση. Χορτασαν τα ματια μου πρασινο και η μικρη τρεξιμο στην εξοχη. 

Αν ειχε και λιγοτερο κοσμο, θα το απολαμβανα ακομη περισσοτερο. Παιξαμε πολυ, περπατησαμε στο δασακι, ηπιαμε τα καφεδακια μας, τα κρασακια μας, τιμησαμε και τα σουβλακια του Αγιου Προδρομου στην επιστροφη και γυρισαμε σπιτι εξαντλημενες και γεματες.
Καθε που παω στο χωριο, ονειρευομαι να ζησω εκει καποτε....

☼☼☼☼☼☼☼

Και 3 φωτογραφιες απο το παιχνιδι  Photo a day June, εγω βρηκα το παιχνιδι απο την ελληνικη εκδοχη του εδω στην Marian

2. empty (αδειο)

3. on your plate (τι εχει το "πιατο" σου)

4. close-up (κοντινο)

5. sign (σημαδι, σημα, πινακιδα)

Σημερα η μερα κυλησε ηρεμα. Με λιγο παρεα, λιγο δουλιτσα, λιγο επιστροφη. Η μιση ειμαι ακομη πισω απο ενα τιμονι.... ειχα ξεχασει ποσο μου αρεσει να οδηγω για εκδρομη. Εχω βαλει 3 πλυντηρια απο χθες βραδυ, εχω χασει 3 κιλα μεσα σε μια εβδομαδα (τα υγρα ειναι το ξερω:P), εχω γελασει 19 φορες, εχω αποφασισει 365 φορες κι εχω αναθεωρησει τις 364, εχω φαει ολα τα νυχια μου, κουρεψα και ξαναεβαψα τα μαλλια μου χαλκινα, εβαλα τους γκρι φακους επαφης και με χαζευα σε καθε καθρεφτη, προετοιμαζομαι να αποχωριστω τη μικρη μου για αλλη μια φορα λογω ανωτερας "βιας" και προσπαθω να συγκεντρωθω στο λατιν παρτυ την αλλη Παρασκευη. Ειμαι η κατερινα και ειμαι καλα για αλλη μια φορα!
Την Κυριακη αυτη δεν ειναι η γιορτη του μπαμπα; Εχουμε και ζωγραφια να ετοιμασουμε λοιπον...(Διορθωση: Η γιορτη του πατερα ειναι την αλλη Κυριακη, 17 Ιουνιου)

... κουτση εβδομαδα και περασε ηδη και η Τριτη