Ειχα σκοπο να να γραψω πως περασα την Παρασκευη στην παρουσιαση βιβλιου του Γιαννη Φιλιππιδη και για την βραδια ντισκο το Σαββατο το βραδυ.
-------------------------------------------------
Αλλα σημερα πρωι εμαθα οτι εφυγε ο Νικος Παπαζογλου και μουδιασα.
Με βρηκε απροετοιμαστη.
Ο Νικολας και 2-3 αλλοι ειναι προεκταση του εαυτου μου.
Μεγαλωσα τοσο κοντα στα τραγουδια τους που τους νιωθω δικους μου.
Ετσι και με τον Παπαζογλου.
Ειναι παραξενα δικος μου.
Σαν τη βροχη.
Και δεν στενοχωριεμαι για εκεινον.
Διαβασα οτι ειχε ταλαιπωρηθει τελευταια, αρα ξεκουραστηκε πια.
Στενοχωριεμαι για μενα.
Που δεν θα εχω την επιλογη να τον δω αλλον Σεπτεμβρη!
Εκεινος ειμαι σιγουρη οτι τα ειχε κανονισμενα με τον Ρασουλη κι εχουν ηδη στησει σκηνη πανω.
..........................................
Θελω να μαθω τανγκο
Ειναι εκνευριστηκο να εχει σχολη χορου η παιδικη μου φιλη κι εγω να μην μπορω να παω.
Ο χορος ειναι ενας ατελειωτος κοσμος εκφρασης και τον νιωθω τοσο μακρυα μου,
μα και τοσο κοντα οταν μου απλωνει καποιος το χερι και μου πει
«χορευεις;»
-------------------------------
Είμαι στ' αλήθεια τυχερός που σ' έχω εδώ
όταν τα πράγματα ζορίζουνε τριγύρω
και ξέρω αν τύχει και ποτέ εξαντληθώ
θα 'σαι στο πλάι μου επάνω σου να γείρω
-.-.-.-.-.-.-.-.-
Βρισκεσαι με καποιους ανθρωπους μετα απο πολλα χρονια και τους νιωθεις δικους σου, σαν να μην περασε μια μερα!
on line
Δευτέρα 18 Απριλίου 2011
μουδιασμενη
Απο αναγκη επικοινωνιας δημιουργηθηκε ενα μηνυμα, το εβαλα σε ενα μπουκαλι και το ριχνω συχνα στη θαλασσα με ελπιδα να πεσει σε καλα χερια. Αγαπω τα παραθυρα με θεα και ο χωρος εδω ειναι ενα παραθυρο με θεα την ψυχη μου. Μου αρεσουν οι ομορφοι, καλοπροεραιτοι, ζωντανοι ανθρωποι. Θυσαυροι οι εμπειριες και ειμαι κι εγω συλλεκτης στιγμων. Μονο ετσι μπορω να περιγραψω τον χωρο μου. Οπως γυμνα τα σκεφτομαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Κατερινάκι μου κάπως έτσι νιώσαμε όλοι...Όταν φεύγει κάποιος τόσο σπουδαίος που μάλιστα είναι κι ακόμα νέος, το κενό είναι μεγαλύτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς κρατήσουμε όσα μας άφησε ζωντανά.
Νικη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμας αφησε μεγαλη κληρονομια :)
υπεροχες οι λαμπαδες σου!!!!
μου αρεσουν πολυ οι στιχοι αλλα οχι τοσο ο ηχος και το στιγμα του ..
ΑπάντησηΔιαγραφήπαρατηρω ομως πως ολοι οι Σαλλονικιοι τα ιδια λετε ..ειναι γιατι αντηχει σε ολες τις γειτονιες ενας ντοπιος ..
καπως οπως οταν εμεις οι μικρασιατες ακουμε τους αμαναδες
ειναι στο αιμα σας!!!
και ειναι σαν να μην αντεξε τον χαμο του Ρασουλη ..σαν να αφεθηκε..
οι στιχοι υπεροχοι κι αυτου του τραγουδιου
ΑπάντησηΔιαγραφή"ειμαι στ αληθεια τυχερος που σ' εχω εδω, οταν τα πραγματα ζοριζουνε τριγυρω..."
πραγματικα τυχερος οποιος στα ζορια εχει καπου να γειρει:)
Ταλι μου
ΑπάντησηΔιαγραφήισως να ειναι κι αυτο που λες. Αν και την ιδια αδυναμια εχω και στον Βασιλη Παπακωνσταντινου που ειναι απο την Πελοποννησο. Εχει τυχει ομως να νιωθω μια καποια περηφανια αν ο καλλιτεχνης που μου αρεσει ειναι Θεσσαλονικιος. Η Θεσσαλονικη ειναι μια πολη που με μαγευει, παρα τα ασχημα της!
Ο Παπαζογλου εχει πολυ ιδιαιτερο υφος. Και μου αρεσε γιατι αυτο το υφος τον χαρακτηριζε και στα τραγουδια του και στην ζωη του. Δεν εχω γνωρισει πολλους με τετοια συνεπεια :)
Μια υπεροχη μερα να εχεις φιλεναδα!!
xxxxxxx
τα ειπες ωραια τα εβγαλες παο μεσα σου τωρα συνεχισε να λες για την ζωη σου γτ αλλιως θα σ επαρει η μπαλα
ΑπάντησηΔιαγραφήlove2love μου
ΑπάντησηΔιαγραφήμη φοβασαι, δεν με παιρνει η μπαλα.
Η ζωη συνεχιζεται με τα καλα και τα ασχημα της :)
Καλημεραααα
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή..κι εγω λυπήθηκα πολύ για τον Νίκο.Σαν νάταν δικός μου άνθρωπος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφησε όμως γερό χνάρι πίσω του...;)))
φαραωνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ σωστα! Μεγαλη κληρονομια μας αφησε!
καλημερααα
xxxxxxxxxxxxxx