bloggers

Εχω ξανααναφερει οτι αυτο το blog ξεκινησε σαν ημερολογιο. Ουτε που φανταζομουν πως θα εξελισσοταν οταν ξεκινησα να γραφω :) Και ειναι τοσο ποικιλομορφοι οι bloggers που μου κανει εντυπωση που εχουμε αυτο το κοινο ονομα !

Στην Αθηνα που ημουν το Σαββατοκυριακο ειχα την ευκαιρια να γνωρισω καποια ατομα της blog-ο-γειτονιας μας, απο κοντα. Με τους περισσοτερους μιλαω πανω απο 3 χρονια, σχεδον καθημερινα και δεν ειχε τυχει ποτε να συναντηθουμε.
"Μην με υπολογησετε για φαγητο" ειπα στον ξαδερφο μου
"Που θα φας;" με ρωτησε απορημενος ο Δημητρης
"Στην maya. Θα μας μαγειρεψει."
"Ποια ειναι η maya; "
"Ελα ρε Δημητρη, τοσες φορες στα εχω αναφερει αυτα τα παιδια!"

Η αληθεια ειναι οτι δεν βλεπει με πολυ καλο ματι το blogging ο Δημητρης. Ασχολειται ολη την ημερα με τους υπολογιστες και του ειναι αδιανοητο να σπαταλησει επιπλεον χρονο για ευχαριστηση :) Μονο ενα παιχνιδι θυμαμαι να του ειχε κινησει τοσο πολυ το ενδιαφερον και ειχε κολλησει για βδομαδες . Ηταν με το να λυνεις γριφους για να συνεχισεις και ειχα κολλησει κι εγω θυμαμαι :)"Μυστικες Σελιδες " λεγεται και ειναι πολυ ενδιαφερον!

Εφυγα απο το θεμα μου παλι :)

Ειναι πολυ παραξενο συναισθημα το να γνωριζεις απο κοντα ανθρωπους που εχεις συζητησει τοσες πολλες φορες πισω απο μια οθονη! Προσπαθουσα πριν λιγη ωρα να το περιγραψω ολο αυτο σε μια φιλη μου, που απεχει λιγακι απο τους υπολογιστες, αλλα δεν ξερω αν καταφερα να της μεταφερω τις εικονες του μυαλου μου!
Κλεινω τα ματια και η εικονες ξεπηδουν

η ανοιχτη αγκαλια της maya μου βγαινοντας απο το ασανσερ και το ομορφο σπιτι της

το ομορφο δωρακι της Στελλας και η παιδικη της ματια :)

τον Κωνσταντινο, που τον ειχα ξανασυναντησει στο παρελθον αλλα περισσοτερο τον χαρηκα αυτη τη φορα χωρις φασαρια. Κωνσταντινε μου μιλας σαν τον Δημητρη μου, ψυθιριστα :):):)

ο Σπυραντρεας μου, λακωνικος παντα :)...... αφηνει χωρο να μιλαω εγω συνεχεια :):):)

ο south μου θυμιζει το southern comfort που επινα μικρη :) ... συνηρμοι ειναι αυτοι, δεν ελεγχονται! Μη βλεπεται που δεν σχολιαζει πουθενα, δεν ειναι σνομπ τελικα, εχει πολυ χιουμορ :):):)



και τελος καταφερα να δω και την Αλεξανδρα μου. Στα πεταχτα για εναν καφε. Ημουν τοσο τυχερη που ειχε αγωνα bowling (ασχολειται η Αλεξανδρα) σχεδον διπλα απο το σπιτι των θειων μου που θα πηγαινα αμεσως μετα :):) Μου εκαναν εντυπωση τα ματια της, στην φωτογραφια χανουν πολυ! Ειδα και τον ομορφο Νικο της για λιγο αλλα μας αφησε να τα πουμε με την ησυχια μας :) Σε ευχαριστω τοσο πολυ για το δωρο.... το γεμισα ηδη φωτογραφιες :):):)


Καποιες στιγμες νιωθω οτι θα ηθελα να δω τον καθενα τους ξεχωριστα. Να ειχα μια ολοκληρη μερα να την περασω μαζι τους! Ειμαι λιγακι απληστη σ' αυτα, δεν μου φτανουν ευκολα οι ομορφες στιγμες :)

Και μη φανταστειτε οτι δεν υπηρχε και αμηχανια. Το καταλαβαινα σε καποιες "σπασμωδικες" μου κινησεις και σε καποιες αστοχες ατακες :) Η ανεση που ενιωσα για να βγαλω τα παπουτσια μου σε ενα σπιτι που πηγαινω για πρωτη φορα, για να μπορω να σκαρφαλωνω οπως συνηθιζω στην πολυθρονα που καθομουν , μου εκανε εντυπωση. Η παρουσια της αμηχανιας ειναι λογικη. Η τοοοοση ανεση καποιων στιγμων ομως ειναι δωρο του διαδυκτιου και της συχνης τριβης!
Επειδη εχω πολλους συγγενεις στην Αθηνα ειναι πολυ δυσκολο να γινει ξανα μια τετοια συναντηση τα επομενα χρονια . Ισως γι' αυτο να μη μου εφτασε, να ηθελα κι αλλο, κι αλλο, κι αλλο!

Ενα ατομο μου ελειπε. Η Ταλισκερ! Ισως την επομενη φορα!!
Το διαδυκτιο ανοιγει πορτες . Επιλεγουμε εμεις ποιες θα διαβουμε. Για αλλες το μετανιωνουμε.
Για αλλες νιωθουμε περηφανοι.
Εγω νιωθω καλα για τις επιλογες μου ως τωρα! Κι ακομα κι αν καποτε χαθουμε, το αλμπουμ στιγμων στο μυαλο μου δεν δεχεται delete στα ομορφα και το γεμισα αρκετα αυτο το Σαββατοκυριακο :)
Κι αν δεν μπορω να το εξηγησω αυτο το φαινομενο των blogs στους ανθρωπους γυρω μου, δεν με πειραζει. Εξαλλου οσοι θελουν μπορουν να το δοκιμασουν, δεν χρειαζεται να το μαθουν μεσα απο μενα :)
Εγω το Ζω και το Απολαμβανω!