Φυσαει πολυ....

Φυσαει . Στο παρκο εξω απο το γραφειο μου αρχισαν να πετανε οι σακουλες. Φυσαει και μεσα στο μυαλο μου. Ενα απροσμενο mail , ενα mail που δεν περιμενα. Κι ομως ειναι οπως ακριβως το περιμενα! Σας μπερδεψα;; Δεν πειραζει, η διαθεση μου ειναι τετοια που με κουραζει οποιαδηποτε επεξηγηση. Ισως να μην αναρτηθει καν αυτο......μπα, θα αναρτηθει, ετσι αρχισε αλλωστε αυτο το μπλογκ.

Φυσαει. Μπορεις να τον πεις και κρυο τον αερα, οχι απλα δροσερο. Βαρδαρης, σιγουρα. Επρεπε να το περιμενω........ο αερας μπορει να σου φερει ενα σωρο πραγματα. Περναει και ξεσηκωνει χαρτια, σακουλες, αμμο, αρωματα, θυμησες.

Χθες μιλουσα για θαλασσα, για καλοκαιρι και σημερα ονειρευομαι ενα παρκο, με πεσμενα κιτρινα και κοκκινα φυλλα.....αυτα τα χρωματα που εχουν και οι παλιες φωτογραφιες. Η τεχνικη sepia που λενε. Λιγο πιο χρωματιστη απο το ασπρομαυρο....οπως το παρελθον μας. Οσο πιο παλια τοσο πιο πολυ ξεθωριαζει. Αν το διαβαζε καποιος αυτο θα γελουσε πολυ, ισως και να θυμωνε για το ποσο ιδια ειμαι, μα δεν θα αλλαξω ποτε;;;...θα αναρωτηθει :)

Φυσαει και μαζι με τα μαλλια που μου παιρνει, τα χαρτια απο το γραφειο μου και αλλα μικροαντικειμενα, επιμενω να εχω ανοιχτα τα παραθυρα επειδη νιωθω να φευγουν και τα νεκρα κυτταρα. Ειναι αγαλιαση αυτος ο αερας!

Το βραδυ θα εχουμε επισκεψεις. Ενα πολυ αγαπητο προσωπο που ειχε και "ευχαριστα" νεα σημερα....απο αυτα που πονανε λιγακι αλλα ειναι για καλο! Οταν μιλαμε οι δυο μας φευγει η ωρα χωρις να το καταλαβουμε πολλες φορες. Κυριως διαφωνουμε, αλλα εχουμε την ιδια αναγκη να ψαξουμε καποια πραγματα κι αυτο αρκει για να περναμε καλα μαζι.

Προχθες ειχα μια ομορφη συζητηση με μια γυναικα. Η επικοινωνια μας ηταν λιγο δυσκολη επειδη γινοταν τηλεφωνικα και δεν ηταν καλη η γραμμη. Αλλα αφησε ενα ομορφο αρωμα αυτο το τηλεφωνημα. Αν φυσουσε και τοτε μπορει να η δυναμη της σκεψης μου να πηγαινε και να αγκαλιαζε καποιους ανθρωπους.

Φυσαει ακομα!
Κι ευχομαι να φυσαει μεχρι να τελειωσω τη δουλεια για να κλεισω 5 λεπτα τα ματια να το νιωσω οσο θελω!