μυριζουν χριστουγεννα στο μυαλο μου

Αυτομαστιγωθηκα για την "αταξια" μου και περασε η εβδομαδα. Σαββατοκυριακο πηγα στο χωριο μου. Κι εκει, να την παλι η Lumix στο μυαλο μου. Ηταν τοσο ωραια τα τοπια, ηταν τοσο υπεροχη η μικρη, που επαιζε στον παιδοτοπο σαν μεγαλο παιδακι πια. Και δεν μπορεσα να κανω κλικ να φυλακισω τις στιγμες. Ναι, καποιες στιγμες απαθανατιστηκαν μεσα μου. Μα πονουσα οταν σκεφτομουν να ειχα τη φωτογραφικουλα μου μαζι. Δεν ξερω τι θα κανω τελικα. Λεφτα δεν υπαρχουν. Απλα ηθελα να σου γκρινιαξω λιγο.
Δευτερα σημερα κι εγω εχω πολλα κεφια. Ειναι η βροχουλα που επεσε και ο συννεφιασμενος ουρανος που με φτιαχνουν πολυ. Το ξερεις πια κι εσυ. Εχω αρχισει να σκεφτομαι και εντονα τα χριστουγεννα. Φετος σκεφτομουν να στολισω μονο το καθιστικο κατω, αλλα εκει δεν χωραει δεντρο. Και ολο προσπαθω να σκεφτω ιδεες για να κανω το τοπιο μαγικο για την μικρη μου. Σιγουρα θα μπουν αυτοκολλητα στα τζαμια που της αρεσουν πολυ. Φωτακια εδω κι εκει να τα αναβουμε καθε βραδυ. Φετος θα στολισω και το δωματιο της. Θα στειλουμε και γραμμα στον Αγιο Βασιλη. Νομιζω στελνεις γραμμα προς "Αγιο Βασιλη" και υπαλληλοι του ΕΛΤΑ σου στελνουν απαντηση. Ετσι ακουσα και θα το δοκιμασω φετος. Θα παρω και παραμυθακια με τον Αγιο Βασιλη και τον Ρουντολφ και τα ξωτικα και θα βρεχει χρυσοσκονη καθε μερα στο μυαλουδακι της. Αυτη η μαγεια θα μας σωσει μονο. Ειναι τοσο ευκολο να κανεις παραμυθενιο τον κοσμο των παιδιων. Μονο να μη βαριεσαι χρειαζεται, τιποτα αλλο. Ανυπομωνω να στολισω και να παιζει ολη τη μερα η λιστα μου χριστουγεννιατικα τραγουδια.
-Θα την παρω τη φωτογραφικη. Μη με μαλωνεις καθολου. Μυαλο δε βαζω. Δυο χρονια με τρωει αυτο το σαρακι. Θα την παρω, θα την παρω.
Παρενθεση ηταν αυτο. Μα γινεται χριστουγεννα χωρις φωτογραφικη;-
Με ονειρα και στοχους αρχιζει η εβδομαδα μου. Βαζω γαλλικο φουντουκι στην καφετιερα και αρχιζει η ερευνα "μαγικος στολισμος χριστουγεννων για την Ισμηνη και την μαμα της" - νονα ακουςςς; θελουμε τη βοηθεια σου!- Τρελλα κεφια. Πως να κανουμε μαγικο τον κοσμο των παιδιων. Ακουω ιδεες. Αχ ποσο ομορφοι ανθρωποι θα γινουν με τοσο μαγικες παιδικες αναμνησεις τα μπαρμπαδελακια μας! Ενθουσιαστηκα τωρα. Δε θελω και πολυ τελικα.
Μια υπεροχη εβδομαδα ευχομαι! Και οποιος εχει αναγκη τα χριστουγεννα οσο εγω, ας ερχεται να τον κερναω καφε καθε πρωι.

ανωριμη ανωριμη ανωριμη

Με εκνευριζει πολυ η ανωριμοτητα μου σε καποια πραγματα. Ειχα να πληρωσω 3 λογαριασμους της ΔΕΗ και το μυαλο μου ηταν πως θα παρω τη φωτογραφικη που ονειρευομαι. Μεχρι που χθες το μεσημερακι, ηρθαν απο τη ΔΕΗ, μου εκοψαν το ρευμα κι ετρεχα μετα. Ευτυχως μεσα σε μιαμιση ωρα ειχα ξεχρεωσει (με την οικονομικη στηριξη του Δ) και μου το ειχαν επανασυνδεσει. Χαλασε ολη η ψυχολογια μου. Το απογευμα εβαλα DVD στην μικρη μου να δει γιατι δεν ειχα διαθεση για ΤΙΠΟΤΑ.
Νωρις το βραδακι παιρνω την πεθερα μου να δω τι κανουν και μου λεει "Χρονια σας πολλα!!!!!! Εχετε επετειο γαμου σημερα!!"
Το ειχα ξεχασει εντελως. Τηλεφωνω στον αντρα μου να του το θυμησω και να ευχηθω κι εκεινος μου λεει οτι μου ευχηθηκε το πρωι, αλλα μαλλον δεν τον ακουσα. Ηρθε και μια φιλη σπιτι το βραδακι κι εφερε φαγητο απο εξω ο Δ για να το γιορτασουμε. Ημουν εντελως ξυνη χθες. Τιποτα δεν μπορουσε να μου φτιαξει τη διαθεση. Φαινοταν στη φατσα μου, στα πικροχολα σχολια μου, στην γκρινια μου. Στενοχωρεθηκα και που ξεχασα την επετειο. Μα εγω ως επετειο μετραω οταν ξεκινησε η σχεση μας. Ειναι δυνατον να ζουμε 7 χρονια μαζι και να γιορταζω τα δυο του γαμου; Δεν επρεπε να το ξεχασω οπως και να 'χει.
Ειχα φτασει να πιστεψω τοσο οτι θα την παρω τη φωτογραφικη. Και τωρα διαλυθηκαν ολα. Και σκεφτομαι και ολα αυτα που χρωσταω, που, ουτε για καφε δεν πρεπει να ξαναβγω ποτε κανονικα. Αλλα εχω μια δυσκολια να ερμηνευσω τις λεξεις "κανονικα", "λογικα" και "φυσιολογικα" πλεον. Φοβαμαι πολυ για ολα. Κι αυτο το ονειρο, να σηκωθουμε να φυγουμε απο εδω, δεν το βλεπω να πλησιαζει.
Με ασχημη διαθεση ειμαι και σημερα. Μου εφυγε η γκρινια. Ειμαι μονο λυπημενη. Λυπνημενη για τοσα πολλα.

magic magic park

Δεν μπορω να αποφασισω αν περασα καλυτερα εγω ή η μικρη. Το Magic Park μαγευει μικρους και μεγαλους. Περασαμε σχεδον 3 ωρες απο το ενα παιχνιδι στο αλλο. Μικρα-μεγαλα καρουζελ, κανο μεσα σε ποταμακια, τρενακια, ελεφαντακια και η καταπληκτικη ροδα με τη θεα απο ψηλα. Προσπαθησα να βγαλω φωτογραφιες με το κινητο αλλα ματαια. Ενιωσα πολυ ασχημα. Σημερα εψαχνα ξανα για φωτογραφικη. Ολο λεω να φτιαξω την παλια δικη μου, αλλα μου φαινονται πολλα 150 ευρω για να φτιαξω την παλια. Ερωτευτηκα την Panasonic Lumix DMC - FZ150. Το Σαββατο ανοιξα τον κουμπαρα και ξαναμετρησα τα φασουλια μου. Ισως μεχρι τα χριστουγεννα καταφερω να παρω τη μηχανουλα μου. Και τωρα θα μπορουσα, αλλα θα επρεπε να βαλω 100 ευρω σε δοσεις και θελω να αποφυγω τις δοσεις. Αν επιτρεψει ο καιρος θα την ξαναπαω ενα απογευμα στο λουνα παρκ, τελος Οκτωβριου κλεινει και θα πρεπει να περιμενουμε το καλοκαιρακι μετα.

Στο σπιτι δεν εκανα σχεδον τιποτα. Το πλυντηριο σιγα σιγα μας αποχαιρεταει και αποφευγω να βαζω πλυσεις, επειδη συγχιζομαι καθε φορα που μενει στη μεση η πλυση και πρεπει να το καλοπιανω μεχρι να καταδεχτει να ολοκληρωσει το προγραμμα. Οι υποχρεωσεις στο σπιτι δεν τελειωνουν ποτε αλλα οταν την Κυριακη το πρωι μου τηλεφωνησε η Νικολεττα και προτεινε καφεδακι εξω με τα παιδια για να τρεξουν και να εκτονωθουν, σκεφτηκα οτι δεν θα εχουμε πολλες ευκαιριες ακομη, δεν μπορει, καποτε θα χαλασει ο καιρος. Ο Δ, με την κουραση του δεκαπενταωρου του Σαββατου στην πλατη του δεν ειχε διαθεση να ακολουθησει. Η παλια Κατερινα θα εμενε σπιτι. Η φρεσκια ομως αποφασισε να μη στερησει απο την μικρη τιποτα χωρις σοβαρο λογο. Ουτε απο τον εαυτο της.  Κι ετσι, ετοιμαστηκε για καφεδακι και στην πορεια ζηλεψε και ο μπαμπας μας τελικα και ακολουθησε. Και ηταν πολυ ομορφα. Η μικρη χορτασε τρεξιμο και παιχνιδια στα συντριβανακια του Cosmos.

Το απογευμα παλι δεν εκανα τιποτα. Με εφαγαν οι δρομοι και ηθελα απλα να καθομαι στον καναπε μου και να πλεκω. Κι αυτο εκανα.
Η εβδομαδα αρχισε με πιεση και αγχος. Απορω πως δεν εμαθα ακομη να θεωρω δεδομενη αυτη την κατασταση. Το Σαββατο θα παω στο χωριο μου. Μετραω αντιθετα τις μερες απο σημερα...... 5......

dog award

Τα μπλογκοπαιχνιδα γενικα μου αρεσουν. Φανταζεσαι να αφορουν τα ζωα; Ε τοτε πεταω τη σκουφια μου και βιαζομαι να παιξω.  Απαντω λοιπον στις 4 ερωτησεις που με προσκαλεσε η συννονοματη μου :)



1. Ποια η αγαπημένη σου ράτσα σκύλου;

Τα μεγαλοσωμα μου αρεσαν παντα περισσοτερο, αλλα η πιο αγαπημενη μου ρατσα ειναι σιγουρα τα ημιαιμα.... κοινως μπασταρδακια :) Τα πιο εξυπνα και αγαπησιαρικα σκυλια!




2.Σε ποιο ζώο έχεις ιδιαίτερη αδυναμία;

 Σκυλια βεβαιως. Εχω μεγαλωσει με σκυλια.  Αλλα μου αρεσουν και οι γατες.



3.Έχεις κατοικίδια και αν ναι τι ζωάκια είναι;

 Εχω ενα σκυλακι, την Φλαππυ. Μπασταρδακι, πολυ ζωηρη και πεισματαρα μα και πολυ χαδιαρα.

Οι γονεις μου εχουν αλλα 5 σκυλια , μας πεθαναν και δυο, ευτυχισμενα σε βαθυα γεραματα.



4. Εσύ πως περνάς τα απογεύματα με τους καλύτερους σου φίλους;  

 Οι καλυτεροι μου φιλοι ειναι ανθρωποι :) Η ερωτηση ομως μαλλον αναφερεται στα ζωακια ε; Τα απογευματα δουλευω. Την Φλαππυ την βλεπω πολυ λιγες ωρες δυστυχως, οπως και τον αντρα μου και το παιδι μου. Τις ωρες που ειμαστε μαζι συνηθως ερχεται και ξαπλωνει κοντα στα ποδια μου και μου τα γλειφει κι εγω την χαιδευω.  


 Δεν δινω συγκεκριμενες προσκλησεις τελευταια επειδη γνωριζω οτι ο χρονος ειναι περιορισμενος για πολλους και αλλοι "ντρεπονται" να αρνηθουν :) Αφηνω για αλλη μια φορα ανοιχτη την προσκληση να παιξει οποιος θελει.


 

σκεψεις Δευτερας

Ξερεις ποσο μου αρεσουν οι αλλαγες. Αλλαξαμε διαρρυθμιση στην κρεββατοκαμαρα και ανοιξε ο χωρος. Ολα μου φαινονται πιο λειτουργικα και ο υπνος πιο ξεκουραστος. Λες να ειναι επειδη κοιμομαστε προς την ανατολη πλεον ή με επηρεασαν αυτοι που μου το ειπαν και αυθυποβαλλομαι; Ελεγα να βολεψω και τα ντουλαπακια αλλα δεν προλαβα. Εφτιαξα ομως πολλα ντουλαπια της κουζινας. Τα κατεβασα ολα κατω , χαμος. Μπαχαρικα, καφεδες, μελια, κονσερβες, μακαρονια, οσπρια .... ολα κατω εδω κι εκει. Δεν ξερω ποσες ωρες ημουν ορθια και ανεβοκατεβαζα με το σκαμπο παργματα περα δωθε. Εκανα και ανακαταταξεις, οπως παντα. Στο τελος εκατσα απεναντι στον καναπε, με ενα κρυο νερο στο χερι και τα θαυμαζα, τα αφησα ολα ανοιχτα. Μπηκε ο Δημητρης «Γιατι αφησες ανοιχτα ολα τα ντουλαπια, θα χτυπησουμε κανενα κεφαλι. » Και μου εκλεισε την ομορφη θέα μου. Εβαλα και απανωτα πλυντηρια. Ειχε μαζευτει παλι ο Ολυμπος στον καδο με τα απλυτα. Αλλα το πλυντηριο για δευτερη φορα πεισμωσε και δεν επλενε. Τεσσερις φορες χρειαστηκε να βαλω απο την αρχη την πλυση για να παρει μπρος. Λες να μας αποχαιρετισει και να εχουμε εξοδα;; Ουφ, δεν θελω ουτε να το σκεφτομαι αυτο.
Το μεσημερι της Κυριακης, ανεβασα στο δωματιο της μικρης τη σκηνη της, εβαλα μεσα ενα παπλωματακι και την μεγαλη μαξιλαρα του θηλασμου για μαξιλαρι και κοιμηθηκε εκει. Δεν φαντεζεσαι ποσο ευτυχισμενη ηταν. Ελαμπε ολοκληρη και χαζογελουσε απο χαρα. Διαβασαμε και παραμυθι εκει μεσα και καναμε και αγκαλιτσες. Οταν πηγα διπλα να ξαπλωσω, ηρθε και μου ειπε  «Να σου δωσω ενα φιλι θελω, επειδη εισαι πολυ καλη μαμα". Κοιμηθηκα κι εγω σαν πουλακι μετα.
Την προηγουμενη εβδομαδα μου ηρθε η ιδεα να ανοιξω μια νεα σελιδα στο facebook και να βαζω μεσα ολα αυτα που βλεπω κατα καιρους και θελω να μοιραστω, αλλα σκεφτομαι να μην "φορτωσω" το προσωπικο προφιλ μου. Ετσι δημιουργησα μια νεα σελιδα, την if only και βαζω μεσα τα παντα.

 Αφηνομαι ελευθερη να πεταω σε εικονες και ιδεες. Μου ρυθμισε και το μικρο μου λαπτοπ ο Δ στο σπιτι με το ιντερνετ. Η αληθεια ειναι οτι δεν με βολευει και πολυ, αλλα χαρηκα που θα μπορω να μπαινω απο δικο μου λαπτοπ. Στα κενα απο τη δουλεια εκει ειμαι, θελω να γεμισω αυτο τον χωρο με ολα οσα στριμοχνωντουσαν εδω κι εκει κατα καιρους. Ειναι αλλη η γλυκα να τα μοιραζεσαι. Να δεις που αυτη η σελιδα θα με χαρακτηριζει πιο πολυ απο την αλλη, την προσωπικη μου.
Μεσα σ'αυτη την εβδομαδα ισως βαλουμε και σομπα. Ο καιρος ζεστανε και μου λειπει το φθινοπωρο μου. Αυτη την εβδομαδα θα στρωσω και χαλια. Θα προσποιηθω αλλη μια φορα οτι δεν φοραω κοντομανικο στη δουλεια και αυριο θα φτιαξω γαλλικο φουντουκι και οχι φραπε.

αυτη τη σομπα θα παρουμε...ομορφη δεν ειναι;

Δευτερα σημερα. Αλλη μια νεα αρχη, μιας νεας εβδομαδας που μου δινει χωρο να διορθωσω οσα για λαθος βλεπω.

Τα 7 Δεν μου...

Ειδα ωραιο παιχνιδι στην misoagnosti και αυτοκαλεστηκα παλι :)
Τα 7 ΔΕΝ μου ειναι τα εξης...

1.   Δεν μου αρεσουν οι ασυνεπεις ....στον λογο τους, στις πραξεις τους, στα ραντεβου τους.

2.   Δεν μου αρεσει η ανασφαλεια και η αβεβαιοτητα.

3.   Δεν μου αρεσουν ο πουριτανισμος και οι ανθρωποι που δεν αφηνουν ανοιχτα παραθυρα σε ολες τις πιθανοτητες.

4.   Δεν μου αρεσει η αγενεια. Ειδικα οταν στην πλασαρουν σαν ειλικρινεια και δεν καταλαβαινουν την διαφορα.

5. Δεν μου αρεσει η εμπαθεια και οι ανθρωποι που ψαχνουν αφορμη για παρεξηγηση και βλεπουν παντου συνωμοσιες.

6. Δεν μου αρεσουν οι ανθρωποι που δεν σεβονται τα ζωα και κρινονται ως υπερβολικοι οι χορτοφαγοι και οχι αυτοι που αγοραζουν σκυλια ρατσας απο τα pet-shop.

7.   Δεν μου αρεσει η δειλια μου να παρω αποφασεις που ξερω σιγουρα οτι τις εχω αναγκη.


και να μια φορα που δεν εκανα ζαβολια και δεν εγραψα παραπανω. Προσκαλω οποιον του αρεσει να παιξει κι αυτος ο παιχνιδακι.


σαν να δροσισε λιγακι σημερα...

ο αγγελος μου σε κοκκινα πατινια ...

Σε μερικα τραγουδια κρυβομαι ξεκαθαρα μεσα τους. Σαν χθες με θυμαμαι να καθομαι στο χολ του πατρικου μου και να φοραω τα τιρκουαζ με κοκκινα πατινια μου. Τι ατερμονη χαρα ειχα. Δεν περιγραφεται η ολοκληρωση που νιωθεις σε εκεινη την ηλικια. Μου ανηκε ο κοσμος ολος οταν φορουσα τα πατινια μου.

 

  ☼♫♪   ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪

Αυριο εχει γεννεθλια η αγαπη της ζωης μου. Το Ισμηνακι μου. Φετος ξερουμε και ποσο χρονων γινομαστε και το λεμε, λιγακι ντροπαλα παντα....3 !
Περασαν 3 χρονια, το πιστευεις; 3 χρονια με καλα και πιο πολλα ασχημα, μα αυτη η φατσουλα με εναν μαγικο τροπο σηκωνει παντα το χερακι της και μου δειχνει το φως στο βαθος.

Χρονια πολλα αγγελε μου. Σου ευχομαι να εισαι παντα υγιης, με ολη την αγαπη, την ευτυχια και την εμπνευση του κοσμου στις τσεπες σου. Να δημιουργεις, να ταξιδευεις, να εχεις εραστες την μουσικη και τις τεχνες και να χτισεις μια υπεροχη προσωπικοτητα γεματη καλοσυνη, αγαπη και δικαιοσυνη!

Σε αγαπω οσο δεν χωρανε οι λεξεις να κουβαλησουν για να σε λουσουν με ολα αυτα που νιωθω!

Να εισαι παντα καλα!!!!

☼♫♪   ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪  ☼♫♪ 

Ποιος ξερεις...ισως καποτε στροβιλιζεσαι κι εσυ πανω σε κοκκινα πατινια...

μη φυγετε ετσι.....παρτε το "κερασμα" σας και μη ξεχασετε να ευχηθειτε υγεια και αγαπη... 

ασχημη μερα ή εβδομαδα;

Πρεπει να το παρω αποφαση οτι ετσι θα κυλησει αυτη η εβδομαδα. Ολα τα πρωινα ξεκινουν με ενταση και νευρα. Νευρα που δεν εχω διαθεση να καταπιω. Τους δινω προτεραιοτητα και δεν ξερω πως ακριβως να τα χειριστω, αλλα δεν πειραζει, θα μαθω. Θα θεωρησω, λοιπον, απλα χαμενη αυτη την εβδομαδα, γιατι δυσκολευομαι να πιστεψω οτι η ελλειψη σεβασμου κι εκτιμησης λειπει απο τη ζωη μου γενικα. Θα περιμενω κι ενα συγγνωμη. Οπως μαθαινει η μικρη να ζηταει μετα απο καποιο λαθος της. Θα ψαξω και στις δικες μου τσεπες μηπως εχω καποιο ξεχασμενο και δεν το ειπα. Χθες της φωναξα πολυ και της χτυπησα 3 φορες το χερακι της που το εβαζε στο στομα. Οχι δεν την πονεσα, αλλα την τρομαξα κι αυτο ειναι χειροτερο. -ειχα υποσχεθει στον εαυτο μου να μην της χτυπαω το χερακι απο τοτε που αρχισε να μιλαει κι επικοινωνουμε. Μη διαθεση επικοινωνιας ειναι το ξυλο. Τιποτα αλλο. Ολα τα αλλα δικαιολογιες... - Και με μισω γι'αυτο. Ημουν τοσο θυμωμενη, που η εικονα μου θα μεινει στα ματακια της για πολυ καιρο. Και καμια συγγνωμη δεν θα μπορεσει να το σβησει, αν και της ζητησα τουλαχιστον 3 φορες απο χθες. Της ζητησα να με βοηθησει να μη γινω ποτε ξανα ετσι. Ειπε θα το κανει.

Δευτερα και Οκτωβρης

Σβησαμε τα κερακια μας κι επιστρεψαμε. Και τωρα ακολουθουν ολοι. Η μικρη μου, η παιδικη μου φιλη, η πεθερα μου,  η κουμπαρα μου, η παλια μου συγκατοικος .... ολοι ζυγοι. Αυτη την εβδομαδα νομιζω εχω να ετοιμασω πολλα και δεν ξερω αν θα προλαβω. Δεν πειραζει. Μπηκε ο Οκτωβρης και μυριζω λιγο περισσοτερο φθινοπωρο. Η ζεστη δε λεει να φυγει κι εγω δειλιαζω να γκρινιαξω επειδη δεν εχω λεφτα για πετρελαιο. Ο Δ λεει θα παρουμε σομπα. Κι εγω ονειρευομαι καποιες που ειναι πιο ακριβες απο το πετρελαιο της χρονιας μαλλον. Ετσι αποφασισα να μην ασχοληθω. Ειναι ωραιο να εχει την απολαυση ο ενας απο τους δυο να διαλεγει κατι αποκλειστικά του γουστου του. Αν τελικα παρουμε, ονειρευομαι να ψησω καστανα και πατατες. Το Σαββατοκυριακο θα εχουμε κοσμο και δεν εχω διαθεση να συμμαζεψω τιποτα. Ξερω τι φταιει. Ολη αυτη η σοκολατα απο τις τουρτες που εφαγα το Σ-Κ που περασε. Οταν τρωω ο,τι να'ναι χαλαει και η ψυχολογια μου. Απο αυριο θα ειμαι καλυτερα. Την επομενη εβδομαδα θα δροσισει λιγακι μου ειπαν και τους πιστεψα για να χαμογελασω. Καπως πρεπει να σωσω την Δευτερα μου. Κι εμενα μου αρεσουν οι Δευτερες.

Ανοιξα κλιματιστικο και πινω φραπε. Μα ειναι να απορεις γιατι δεν εχω κεφια;