tag:blogger.com,1999:blog-4961558293656624687.post5290866480856494436..comments2024-01-15T09:18:33.852+02:00Comments on message in a bottle...: λιγο ετσι, λιγο αλλιως...Dee Deehttp://www.blogger.com/profile/14556060947409780181noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-4961558293656624687.post-88090361836639624242016-06-23T12:37:39.972+03:002016-06-23T12:37:39.972+03:00Αριστη μου, δεν εχεις αδικο. Μας αρεσει να χωριζομ...Αριστη μου, δεν εχεις αδικο. Μας αρεσει να χωριζομαστε σε ομαδες.....με σκοπο την συγκρουση :) :) :)<br />Μερικες φορες ειναι ομορφες οι ομαδες που σου ανοιγουν νεα παραθυρα σκεψης (σαν την ομαδα που σε γνωρισα!) και μερικες φορες σου περιοριζουν το οπτικο σου πεδιο, σε εγκλωβιζουν σε μια μονοδιαστατη "πραγματικοτητα".<br />Η υπαρξη των διαφορων ομαδω, ειναι γεγονος. Ηθελα περισσοτερο να εστιασω στο κατα ποσο εχω υπαρξει εγω εμπαθης ως μελος διαφορων ομαδων :)<br />Αυτες οι ενοχες! Καλα γαζωμενες υποδορια. Δεν γλιτωνουμε με τιποτα :) :)<br />Θα κριθουμε αυστηρα απο τα βλασταρια μας καποτε :) Ως τοτε αυτομαστιγωνομαστε ετσι για να συνηθιζουμε χαχαχα.<br />Πλακα κανω. Η μητροτητα με εχει μαγεψει. Η Ισμηνη μου μαθαινει περισσοτερα απο οσα της μαθαινω. Και το πολυτιμοτερο ολων.....αγαπη ανευ οριων!!! :)<br />Αριστη μου μ'αρεσει και ο δικος σου τροπος σκεψης. Εχεις μια καθαροτητα και μια ηρεμια που με κανει να "ξεκουραζομαι" οταν σε διαβαζω :)<br /><br />Να περνας ομορφα!!<br />xxxxxxxxxxDee Deehttps://www.blogger.com/profile/14556060947409780181noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4961558293656624687.post-6994502718586588382016-06-23T12:09:57.856+03:002016-06-23T12:09:57.856+03:00Αχ Κατερινάκι μου, βρήκα χρόνο και σε διάβασα εκτε...Αχ Κατερινάκι μου, βρήκα χρόνο και σε διάβασα εκτενώς αυτές τις ημέρες. Δηλώνω φαν ακόμη κι αν διαφωνώ κάποιες φορές μου αρέσει το αποτύπωμα που αφήνεις!Σχετικά με τον διαχωρισμό που ανέφερες όντως συμβαίνει, ίσως άθελα κάποιες φορές. Υπάρχει όμως και ο διαχωρισμός ανάμεσα και σε όσους είναι γονείς σε "καλούς" και "κακούς", πολλές φορές βλέπω πως φτιάχνουμε στο μυαλό μας ταμπέλες και ομάδες και πως απέναντι μας βρίσκονται πάντα αυτοί οι άλλοι (που δεν είναι σαν εμάς), νομίζω πως πάντα ψάχνουμε αυτό που δεν έχουμε και από εκεί ξεκινούν όλα. Προσπαθώ να αποστασιοποιούμαι από όλο αυτό, φυσικά όχι πάντα με επιτυχία, όμως αν το δεις σφαιρικά δεν υπάρχουν ουσιαστικοί λόγοι για να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Νομίζω πως οι ενοχές όταν γίνεσαι γονιός, θρονιάζουν για πάντα στο υποσυνείδητο και ψάχνουν ευκαιρία να επανέλθουν. Είμαι σίγουρη πως κάνεις ότι καλύτερο μπορείς για την Ισμήνη σου, και επειδή μια φορά μαμά, για πάντα μαμά, νομίζω πως τα παιδιά μας είναι τα κατάλληλα να μας απαντήσουν στο ερώτημα που μας βασανίζει, όταν εισπράττω μια αγκαλιά ή ένα φιλί που έρχεται ανέλπιστα, τότε νιώθω πως ίσως κάνω κάτι σωστά! Τα φιλιά μου να περνάτε καλά. Welcome to my nesthttps://www.blogger.com/profile/11312860209069393190noreply@blogger.com